Σε κάποια πόλη της Γαλλίας, δυο γυναικες περασμένης σχετικά ηλικίας, γειτόνισσες στην ίδια πολυκατοικία, προσπαθούν να ζήσουν την ερωτική σχέση που έχουν συνάψει μεταξύ τους. Η Γαλλίδα Μαντλέν (Μαρτέν Σεβαλιέ) έχει τις επιφυλάξεις της, ίσως μέσα της να πιστεύει ότι αυτό που κάνει δεν είναι σωστό. Υπήρξε δασκάλα, παντρεμένη, έχει δύο παιδιά που σίγουρα δεν πρόκειται να καταλάβουν, εγγόνια επίσης. Από την άλλη πλευρα, η Νίνα (Μπάρμπαρα Σούκοβα) που δεν είναι Γαλλίδα αλλά ξένη, δείχνει αποφασιστική. Πιστεύει στην σχέση, θέλει να την επικοινωνήσει, αδιαφορεί για τις προκαταλήψεις του περίγυρου τους. Κάποια στιγμή όμως τα πάνω θα’ ρθουν κάτω: η Μαντλέν παθαίνει εγκεφαλικό και η Νίνα θέλει να της προσφέρει την φροντίδα της.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Φίλιπo Μενεγκέτι, νέος Ιταλός σκηνοθέτης με πολύ ταλέντο και βέβαιο κινηματογραφικό μέλλον, στήνει την θαυμάσια πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του. Υπάρχουν σκηνές που σου τσακίζουν την ψυχή με την ειλικρίνειά τους, άλλες σε αφήνουν παγωμένο με την ακρίβειά τους. Ο σκηνοθέτης δεν κρίνει, λαμβάνει υπόψη του όλες τις πλευρές ενός πολύ σοβαρού ζητήματος και δημιουργεί μια ταινία που μιλά κατευθείαν στην καρδιά για την ουσιαστική έννοια της αγάπης. Μας παρασύρει άνευ όρων και σε αυτό συμβάλουν οι έκτακτες ερμηνείες από τις δύο ηθοποιούς του, την θεατρική κυρίως Σεβαλιέ και της Σούκοβα.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr