Μια Μαύρη γυναίκα στη μέση μιας ερήμου, δραπετεύει από το κελί της και κατευθύνεται προς μια πόλη όπου θα συναντήσει άλλων ειδών φρίκες και αιχμαλωσίες. Μια πολύ ενδιαφέρουσα και οπωσδήποτε πολύ τίμιων προθέσεων ταινία πάνω στην επιβίωση και τη βία που διαχρονικά ασκείται πάνω στα μαύρα σώματα, φτάνει άθελά της στο απέναντι άκρο της εκμετάλλευσης μετατρέποντας τα πάντα σε πλήρως αισθητικοποιημένα σύμβολα (μια γυναίκα, ένα κλουβί, μια έρημος) δίχως κάποια ουσιαστική αφήγηση πέραν του αφαιρετικού και του συμβολικού. Ακόμα κι αν τα επιμέρους επεισόδια διαφέρουν σε περιεχόμενο, καταλήγουν να επαναλαμβάνουν την μία τους ιδέα, ισοπεδώνοντας την μαύρη εμπειρία σε έναν αέναο κύκλο βίας. Πολύ ενδιαφέρον, θα γεννήσει συζητήσεις, αλλά εν τέλει μάλλον άστοχο.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr