Ενας ύμνος για το Δουργούτι
Με αυτό το αγαπησιάρικο ντοκιμαντέρ ο σκηνοθέτης Δημήτρης Μπαβέλλας θέλησε να τιμήσει το Δουργούτι, την περήφανη περιοχή του Νέου Κόσμου που έγινε για πρώτη φορά γνωστή μέσα από τις εικόνες της «Μαγικής Πόλης» του Νίκου Κούνδουρου και τις σελίδες του «Κολοσσού του Αμαρουσίου» του Χένρυ Μίλλερ. Τώρα ζωντανεύει ξανά μέσω της νοσταλγίας που «βγαίνει» από τις αφηγήσεις ανθρώπων που έχουν ζήσει εκεί – ανωνύμων αλλά και επωνύμων όπως ο Γιάννης «Μπαχ» Σπυρόπουλος, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιώργος Δέδες κ.α. Μιλώντας με αυστηρά κινηματογραφικούς όρους, όχι κάτι παραπάνω από μια ταινία με «κεφάλια που μιλούν» σε συνδυασμό καλού αρχειακού υλικού που έχει μονταριστεί ανάλογα με τα όσα λέγονται. Ωστόσο, τα κεφάλια έχουν πραγματικά κάτι ενδιαφέρον να πουν (και σε περιπτώσεις αρκετά αστείο) γι’ αυτό και τα παρακολουθούμε, αν μη τι άλλο με περιέργεια.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr