Ο φόβος μιας σχέσης, η ασεξουαλικότητα και η σταδιακή, δυσκολη πορεία προς τη δημιουργία της συντροφικότητας και του έρωτα που το άτομο αναζητά σε μια αποξενωμένη κοινωνία, είναι στο επίκεντρο της ευαίσθητης αυτής, συγκινητικής, γυρισμένης σε φιλμ των 16mm., δραμεντί. Η γνωριμία του μελλοντικού αυτού ζευγαριού γίνεται όταν ο Ντοβιντάς (Κεστούτις Σισένας), διερμηνέας της νοηματικής γλώσσας, στο στούντιο χορού για κωφάλαλα άτομα που αναλαμβάνει, συναντά μοα δυναμική δασκάλα χορού, την Έλενα (Γκρέτα Γκρινεβισιούτε). Παρόλο που η έλξη είναι αμοιβαία, ο Ντοβιντάς επιμένει πως είναι ασεξουαλικός, με τις συνεχώς αυξανόμενες συναντήσεις τους που ακολουθούν να δείχνουν πως η επιθυμία του είναι να βρίσκεται ολοένα και περισσότερο μαζί της.
Η ασεξουαλικότητα είναι ένα δύσκολο θέμα με το οποίο πολύ σπάνια έχει καταπιαστεί ο κινηματογράφος και που ίσως ξενίσει αρχικά τον θεατή. Η Καβνταράντζε όμως βρίσκει την καλύτερη και πιο πειστική προσέγγιση, καταφέρνοντας να κινήσει με σωστή καθοδήγηση και έλεγχο τους δυο,
εξαιρετικούς πρέπει να πω, πρωταγωνιστές της (που δημιουργούν την αναγκαία χημεία) και να καταγράψει τις λεπτομέρειες της ασυνήθιστης αυτής σχέσης τους (από τις συζητήσεις των δυο τους για τη ζωή και το παρελθόν τους μέχρις εκείνη, από τις πιο ωραίες στιγμές της ταινίας, με την Έλενα να αφήνει τον Ντοβιντάς να της κρατήσει για πρώτη φορά το χέρι), μαζί και με τα διάφορα αισθήματα που αρχίζουν σταδιακά να αναπτύσσονται ανάμεσα στους δυο, ως την τελική δημιουργία μιας ολοκληρωμένης σχέσης.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr