Από τον κινηματογράφο Αφρικανών σκηνοθετών όπως ο Σουλεϊμάν Σισέ και ο Ίντρισα Ουεντραόγκο δείχνει να αντλεί η σκηνοθέτρια Ραμάντα-Τουλαγιέ Σι, στην πρώτη της ταινία «Μπάνελ & Άνταμα», που πρωτοείδαμε στο περσινό διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Καννών. Ένα κινηματογράφο που καταπιάνεται με πάντα επίκαιρα προβλήματα κι όπου το στιλ έχει πάντα ρόλο σημαντικό. Θέμα της: ο έρωτας ενός νέου ζευγαριού που έρχεται σε σύγκρουση με τις επιθυμίες, τις παραδόσεις και τα έθιμα του χωριού τους, στη Σενεγάλη, όπου ζουν.
Η ταινία αρχίζει με μερικές όμορφες, ρομαντικές σκηνές, μέσα από εξαιρετικής σύνθεσης πλάνα, με το ζευγάρι να φωνάζει κάθε τόσο «Μπάνελ και Άνταμα», «Μπάνελ και Άνταμα», τονίζοντας την απόφαση του νεαρού ζευγαριού, της Μπάνελ και του Άνταμα, να φτιάξουν όπως αυτοί θέλουν τη ζωή τους. Στα σχέδια τους είναι να μετακομίσουν έξω από το χωριό στα εγκαταλειμμένα, θαμμένα στην άμμο, σπίτια που καθημερινά τώρα έχουν αρχίζει να σκάβουν για να τα αποκαλύψουν.
Η αρνητική στάση του χωριού, και ιδιαίτερα της μητέρας του νέου, χειροτερεύει όταν o Άνταμα αποφασίζει να αρνηθεί τη θέση του αρχηγού του χωριού και να εστιάσει στη ζωή του με την Μπάνελ, οι πιέσεις θα αυξηθούν με τη ξηρασία, που την ακολουθουν θάνατοι χωρικών αλλά και των ζώων τους, συχνά και την εγκατάλειψη πολλών απ’ αυτούς για την αναζήτηση καλύτερης γης, στοιχεία που η μητέρα και οι προεστοί του χωριού τα συσχετίζουν με την άρνηση του Άνταμα να αναλάβει την αρχηγία. Προβλήματα και μια γενικότερη στάση που φέρνει στο προσκήνιο το ρόλο της γυναίκας, που οι κάτοικοι εξακολουθούν να θεωρούν πως πρέπει να ακολουθεί τις παραδόσεις και τα προστάγματα του συζύγου, μαζί και το θέμα της κλιματικής αλλαγής, σε μια πρώτη εκπληκτική ταινία, είδος ατμοσφαιρικού παραμυθιού για μεγάλους, που δείχνει πως ο αφρικανικός κινηματογράφος έχει αποκτήσει μια νέα, ταλαντούχο δημιουργό.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr