Μενού

ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΙ, ΟΙ - Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος

2167 3

Απαραίτητο, δίκαιο και καταγγελτικό πολιτικό σινεμά που όμως διατυπώνει τυποποιημένες αλήθειες, ενώ φλερτάρει έντονα με την πορνογραφική απεικόνιση της ταξικής καταπίεσης.

Με θητεία στην "αναρχική" κινηματογραφική κολεκτίβα Kourtrajmé, ένα οσκαρικά υποψήφιο σκηνοθετικό ντεμπούτο ("Οι Άθλιοι") και credit συν-σεναριογράφου στο εξεγερσιακό "Athena" (Ρομέν Γαβράς, 2022), ο Λαντζ Λι έχει αποδείξει πως γνωρίζει πολύ καλά την κουλτούρα των παριζιάνικων προαστίων. Εξάλλου, στους δρόμους τους μεγάλωσε, βιώνοντας από πρώτο χέρι τη διαχρονική συστημική υποτίμηση, την οποία και καταγγέλλει μέσα από τις ταινίες του.

Υπό αυτή την έννοια, οι "Παρείσακτοι" ξεκινούν εκεί ακριβώς όπου ολοκληρώθηκαν οι "Άθλιοι". Σε μια παρηκμασμένη εργατική πολυκατοικία, οι ένοικοι της οποίας επιβιώνουν χάρη στο πείσμα και την αλληλεγγύη τους. Χαρακτηριστικά που θα τους χρειαστούν όταν ο νέος δήμαρχος της περιοχής αποφασίσει να γκρεμίσει το κτίριο στο όνομα της ανάπτυξης, με μια νεαρή γυναίκα να μετατρέπεται σε πρόσωπο της αντίστασης ενάντια στα σχέδιά του. Το σινεμά του Λι είναι απαραίτητο, δίκαιο και αμείλικτα καταγγελτικό, επενδύει ωστόσο εξίσου έντονα στην καταπίεση ως θέαμα, αδικώντας τις προθέσεις του και φλερτάροντας με μια πορνογραφική απεικόνιση της ταξικής εκμετάλλευσης.

Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr

Smart Search Module