Τόσα χρόνιά μετά την πρεμιέρα της, «Οι Ιππότες της Ελεεινής Τραπέζης» είναι σα να βλέπεις μια παραστατική δράση φτιαγμένη από μεθυσμένους ανήλικους μπόμπιρες, με τη στιβαρή δραματουργία αλά Μπέργκμαν, ερμηνευμένη από πέντε κωμικούς Πήτερ Σέλερς ταυτόχρονα.
Η ομάδα των Μόντι Πάιθον στη δεύτερη ταινία τους (και πρώτη χωρίς σκετς) μοιράζονται με το κοινό μια διαθλασμένη όψη από τις περιπέτειες του βασιλιά Αρθούρου με τους Ιππότες του στην αναζήτησή τους για το Άγιο Δισκοπότηρο. Με ρυθμικό βάδην πάνω ανύπαρκτα άλογα υπό τους ήχους καλπασμού «καρύδας», αποφεύγοντας να πουν την απαγορευμένη λέξη «νι», σε συνέχεια επίθεσης με πτώση αγελάδων από τις κορυφές απόρθητων κάστρων, θυμίζουν ότι η ιστορία ξαναγράφεται ουσιαστικά μόνο αν αποδυθεί τελείως τον ηρωισμό, τα σύμβολα και τα οράματά της. Έτσι το κοινό, απολαμβάνοντας μια σπαρταριστή κωμωδία, στην πραγματικότητα παίρνει ένα σαρωτικό μάθημα των δεινών που προσφέρει η στείρα αποτύπωση της όποιας πραγματικότητας.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr