Κατά το ήμισυ ταινία πόλης (Μαδρίτη) και φιλμ αφιερωμένο στην καλοκαιρινή ραστώνη, η «Παρθένος...» του Χονάς Τρουέμπα αποπνέει αστικό ρομαντισμό και νεανική ελαφρότητα χωρίς, ωστόσο, να παραβιάζεται η επιφάνεια των πραγμάτων. Όλα ξεκινούν όταν η 33χρονη ηρωίδα, η Ιτσάσο Αράνα, σε μια γλυκιά ερμηνεία που ευθύνεται για τη θαλπωρή της ταινίας, αποφασίζει να περάσει τον Αύγουστο μόνη σε διαμέρισμα της ισπανικής πρωτεύουσας, ώστε να τα βρει με τον εαυτό της. Το καλοκαίρι εξάλλου προσφέρεται για τέτοιου είδους εσωτερικές αναζητήσεις, μιας και τότε είναι η εποχή που συμβαίνουν τα πάντα και τίποτα μαζί.
Ο Τρουέμπα αποπειράται να δημιουργήσει μια ταινία με τα χειροπιαστά συναισθήματα ενός Ερίκ Ρομέρ («Ιστορίες του Καλοκαιριού») και τη διαλογική σπιρτάδα του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ στην τριλογία των «Μετά...», για να παραδώσει εντέλει ένα φιλμ συνεχών συζητήσεων και μετρημένης ουσίας, το οποίο ξεφεύγει σε διάρκεια. Η θηλυκότητα και το άγχος της μητρότητας, είναι προβληματισμοί που απασχολούν την ηρωίδα και τις συναναστροφές της και μπολιάζουν με ζωντάνια τα κάδρα με φόντο τα παστέλ χρώματα της Μαδρίτης, η ενέργεια όμως παραμένει σε αδικαιολόγητα υποτονικά επίπεδα. Και να πεις ότι οι πρωταγωνιστές δεν πίνουν τις cervezas τους...
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama