Το ενδιαφέρον σε αυτή την τελευταία κινηματογραφική εκδοχή του πολυδιαβασμένο και πολυμεταφερμένου σε σινεμά και τηλεόραση αθάνατου μυθιστορήματος του Αλέξανδρου Δουμά ο «Κόμης Μοντεχρήστος», πάνω στην ζωή ενός αδικημένου ναυτικού που έπεσε στην παγίδα τριών ανθρώπων που ήθελαν το κακό του, βρίσκεται σε αρκετά σημεία. Πρώτον οι σκηνοθέτες χωρίς να κάνουν καμία οικονομία, σου δίνουν την αίσθηση ότι με την μεταφορά τους δεν άφησαν καμία σελίδα του βιβλίου ανεκμετάλλευτη. Δεύτερον, η προσέγγισή τους έχει κάτι από το παλιό, κλασικό σινεμά, αυτό που ήταν πάντα γενναιόδωρο στο θέαμα χωρίς ωστόσο να στηρίζεται στην ευκολία των ειδικών εφέ όπως συμβαίνει σήμερα. Εφέ υπάρχουν και εδώ, όμως το ανθρώπινο στοιχείο είναι που υπερτερεί σε όλους τους τομείς, κυρίως σε δύσκολες σκηνές, όπως οι θαλάσσιες και οι σώμα με σώμα μονομαχίες. Τρίτον, με τον τον Πιέρ Νινέ, τον πιο μαγνητικό σύγχρονο σταρ της Γαλλίας σήμερα στον ρόλο του Εντμόν Νταντές, κεντρικού ήρωα του έργου αποκτά μια πολυδιάσταστη εικόνα: δεν είναι απλώς ένας εκδικητής που θέλει το κακό εκεινων που του κατέστρεψαν την ζωή αλλά ένας ευφυής μηχανορράφος που χάρη στον πλούτο που απέκτησε έχει την δυνατότητα να στηρίζει τις στρατηγικές μεθόδους που χρησιμοποιεί για να πάρει το αίμα του πίσω και με την αυτοπεποίθηση ότι δεν πρόκειται να αποτύχει στην αποστολή του. Τέταρτον, παρά την μεγάλη διάρκειά της, τρεις ώρες παρά δύο λεπτά, η ταινία δεν δείχνει ποτέ να «ξεχειλώνει» ή να φλυαρεί. Ολα βρίσκουν την θέση τους στο σωστό timing και από την ιστορία απουσιάζουν οι περιττολογίες. Ολο το συμπληρωματικό καστ είναι θαυμάσιο (Αναίς Ντεμουστιε, Πατρίκ Μιγ, Πιερφραντσέσκο Φαβίνο), ενώ ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει σεν Λοράν Λαφίτ που υποδύεται τον διεστραμμένο νομικό Ζεράρ Ντε Βιγφόρ που έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο στην καταδίκη και καταστροφή του Νταντές.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr