Πόσες άραγε σύγχρονες νέες Σκοτσεζες θα μπορούσαν να έχουν τόσο μεγάλο «κόλλημα» με την αμερικανική country μουσική όσο η Ρόουζ Λιν αυτής της ταινίας; Από μόνο του αυτό είναι κάτι που σου φτιάχνει την διάθεση και ένας λόγος παραπάνω η καλή ερμηνεία της Τζέσι Μπάκλει πάνω στην οποία δομείται όλο το σενάριο της ταινίας. Ως χαρακτήρας κινεί την περιέργεια: είναι πρώην κατάδικος, αναγκασμένη να φορά ηλεκτρονικό βραχιόλι στο πόδι, έχει δύο ανήλικα παιδιά να μεγαλώσει, εργάζεται ως καθαρίστρια υπερπολυτελούς σπιτιού και μέσα σ’ όλα θέλει να γίνει και τραγουδίστρια της country.
Aν δεν είχε την στήριξη της απολύτως προσγειωμένης μητέρας της (θαυμάσα όπως πάντα η Τζούλι Γουόλτερς) θα είχε χάσει κάθε ελπίδα. Η ταινία πατά καλά στην γνωστή συνταγή που λέει ότι το γνήσιο πάθος μπορεί ν’ ανοίξει τα φτερά μας. Η αισιοδοξία της Ρόουζ Λιν που υπερασπίζεται χωρίς κανέναν ενδοιασμο αυτό το πάθος της για την μουσική country μας παρασύρει σε ένα ευχάριστο ταξίδι που καταφέρνει) να ισορροπήσει ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, έστω και αν η εξέλιξη της ιστορίας είναι πέρα για πέρα προβλέψιμη.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr