Στο μεταίχμιο της ενηλικίωσης και έχοντας χάσει πρόσφατα τη μητέρα της, η Ελευθερία επισκέπτεται την ετοιμόγεννη μεγάλη της αδερφή στην Αθήνα. Περιπλανώμενη στο αυγουστιάτικο καμίνι μιας άγνωστης μεγαλούπολης, γνωρίζει το ξύπνημα της σεξουαλικής επιθυμίας στο πρόσωπο του αινιγματικού Αγγελου, ο οποίος την παρασύρει στον εκκεντρικό του κόσμο.
Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργου Συμπάρδη και είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους της σκηνοθέτιδας. Το «Μέντιουμ» είναι μια καλή προσπάθεια, που καταφέρνει να συγκεντρώσει καλές ερμηνείες και σίγουρα αποτελεί έκπληξη η συμμετοχή της Μάρθας Φριντζήλα, που είναι πολύ αξιόλογη και σε αυτό το πεδίο, αλλά... Το σενάριο ενώ έχει μια καλή δομή, δεν έχει δουλεμένους χαρακτήρες και δυστυχώς δεν κλείνει κανέναν κύκλο από όσους ανοίγει. Ουσιαστικά καμία από τις σχέσεις που διαμορφώνονται κατά τη διάρκειά του δεν ολοκληρώνεται με κάποιον τρόπο, μένουν όλα μετέωρα. Αυτό το αφηγηματικό κενό δύσκολα αναπληρώνεται στον θεατή που δεν τον ενδιαφέρουν τόσο πολύ τα τεχνικά ζητήματα, που είναι άρτια στην προκειμένη περίπτωση, όσο ενδιαφέρουσα πλανοθεσία, φωτογραφία, καλλιτεχνική επιμέλεια κι αν έχει γίνει τελικά. Περιμένουμε μια πιο ολοκληρωμένη πρόταση από την Χριστίνα Ιωακειμίδη γιατί φαίνεται ότι έχει τις δυνατότητες για ένα σινεμά καρδιάς.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr