Δεν είναι η πρώτη φορά που το Χόλιγουντ παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού προσώπου που ονειρεύεται να γίνει σταρ της μουσικής. Βλέποντας την ταινία αυτή του Βρετανού, γνωστού βασικά για την τηλεοπτική δουλειά του («Πόλεμος και Ειρήνη») Τομ Χάρπερ, φοβήθηκα πως θα έβλεπα μια συνηθισμένη, χιλιοειπωμένη ιστορία. Ευτυχώς που, τόσο χάρη στο σενάριο της Νικόλ Τέιλορ, όσο και στη σκηνοθεσία του Χάρπερ, η ταινία ξεφεύγει από τις αναμενόμενες κοινοτοπίες, για να μας δώσει μια γεμάτη φρεσκάδα και ζωντάνια ιστορία ενηλικίωσης, που ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας της, αξίζει να το τονίσω από την αρχή, οφείλεται στη δοσμένη με δύναμη και πάθος ερμηνεία της ταλαντούχας 31χρονης Ιρλανδής ηθοποιού και τραγουδίστριας, Τζέσι Μπάκλι.
Η ιστορία αναφέρεται στα όνειρα της νεαρής, μοναχικής μητέρα, με δυο μικρά παιδιά, τραγουδίστριας Ρόουζ-Λιν Χάρλαν να ξεφύγει από την μικρή, όπως θεωρεί, κλειστή κοινωνία της Γλασκόβης για να κάνει καριέρα τραγουδίστριας της μουσικής κάντρι στο Νάσβιλ. Παρά τη 12μηνη φυλάκισή της (η ταινία αρχίζει με την αποφυλάκισή της) και τις υποχρεώσεις της να μεγαλώσει τα δυο, αποξενωμένα παιδιά της (μια 8χρονη κόρη κι ένα 5χρονο γιο), που, μέχρι τότε, φρόντιζε η μητέρα της (μια άλλη πολύ καλή ερμηνεία από την Τζούλι Γουόλτερς), η Ρόουζ-Λιν επιμένει στην υλοποίηση του ονείρου της.
Υλοποίηση σε βάρος των παιδιών της (αθετεί κάθε τόσο τις υποσχέσεις που τους κάνει, τα εγκαταλείπει για να πάει στις πρόβες, κλπ.), που σταδιακά αρχίζει να αναγνωρίζει τα λάθη και τις ευθύνες της. Δίνοντας ενδιάμεσα την ευκαιρία στον Χάρπερ να καταγράψει με λεπτότητα, ειλικρίνεια και ζεστασιά την πορεία της ηρωίδας του. Πορεία διανθισμένη με ωραία μουσική (πολύ πετυχημένη η επιλογή μουσικής κάντρι) αλλά και προβλήματα που βάζουν σε δοκιμασία την αισιόδοξη, αρχικά εγωίστρια, Ρόουζ-Λιν και που σταδιακά τη βοηθούν να ξαναβρεί τη μητρική ζεστασιά αλλά και την ισορροπία ανάμεσα στη μουσική και τη φροντίδα των παιδιών της, που είχε για ένα μεγάλο διάστημα θυσιάσει.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr