Σ’ ένα υποβαθμισμένο παρισινό προάστιο ένας νεαρός συλλέκτης σπάνιων εντόμων φέρνει στο σπίτι του μια αράχνη, χωρίς να γνωρίζει όχι μόνο ότι είναι θανάσιμη, αλλά ότι αναπτύσσεται κι αναπαράγεται με ραγδαίο ρυθμό.
Μια πολύ ευπρόσδεκτη προσθήκη στο είδος του θρίλερ τρόμου, που μεταφέρει τη σεναριακή ιδέα της θανάσιμης αράχνης από το είδος των cult b-movie όπου μέχρι τώρα ως επί το πλείστον αξιοποιείται, σε πλαίσιο κοινωνικού προβληματισμού, στο εμβληματικό συγκρότημα κατοικιών Arenes de Picasso στο Νουαζί-λε-Γκραν. Εκεί συνθέτει μια αλληγορία για τον κοινωνικό αποκλεισμό, που ευτυχώς παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά, χτίζοντας τους χαρακτήρες και τις καταστάσεις της με φαντασία, ευαισθησία κι αιχμηρότητα.
Νϊκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr