Ο Αγγελος είναι σκηνοθέτης και θέλει να γυρίσει την ταινία που ονειρεύεται με κάθε τρόπο. Αποφασίζει να γυρίσει την ταινία στο σπίτι του τοποθετώντας τον ίδιο και την οικογένειά του στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, συνεργαζόμενος με έναν ανερχόμενο όμιλο επιχειρήσεων με σκοπό την προώθηση εταιρικών προϊόντων και την τοποθέτησή τους μέσα στο έργο. Τα παιδιά μετατρέπονται σε πειραματόζωα και ο Αγγελος αρχίζει να κινηματογραφεί αλλόκοτες σκηνές, που εκθέτουν τον ίδιο και την οικογένειά του, παίρνοντας σταδιακά έναν δρόμο χωρίς επιστροφή...
Η πρώτη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη θέτει αρκετούς προβληματισμούς. Πόσο δύσκολο είναι να πάρει κανείς χρηματοδότηση για μια ταινία, πώς λύνεται η δύσκολη εξίσωση τέχνη και οικογενειακές υποχρεώσεις στη σύγχρονη πραγματικότητα, ποιες υποχωρήσεις πρέπει να κάνει κάποιος και πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει για το εγώ του, θυσιάζοντας ακόμα και την οικογένειά του... Αυτά θεωρούμε ότι ήθελε να αναδείξει η ταινία, αν και δυστυχώς στο σενάριο μπερδεύονται αρκετά τα πράγματα... Μπαίνουν στη μέση διεφθαρμένοι παραγωγοί, μεγάλες εταιρείες που ελέγχουν τα πάντα, τρόμος και ψυχικές διαταραχές, και το φινάλε που «ανατρέπει» με κάποιον τρόπο τα παραπάνω, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα, δεν βοηθάει και ιδιαίτερα την κατάσταση... Αυτό που προσλαμβάνει κανείς στο τέλος, είναι ότι όταν προσπαθούμε να χωρέσουμε όλα τα είδη του σινεμά σε ένα σενάριο, δυστυχώς δεν τα καταφέρνουμε... Ελπίζουμε σε μια δεύτερη πιο στοιχειοθετημένη δουλειά προς την πλευρά του σινεμά τρόμου, που φαίνεται να είναι το κυρίαρχο στοιχείο του σκηνοθέτη.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr