CLUB ZERO - Παυλίνα Αγαλιανού

Σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο, μια νεαρή δασκάλα αναλαμβάνει να αλλάξει προς το καλύτερο τις διατροφικές συνήθειες των μαθητών με ένα πρωτοποριακό σεμινάριο «ενσυνείδητης διατροφής». Καθώς οι τακτικές της γίνονται ολοένα και πιο ακραίες, με αποτέλεσμα οι απόψεις της να θυμίζουν πλέον περισσότερο αρχηγό αίρεσης παρά έγκριτη διατροφολόγο, η υγεία των παιδιών αρχίζει να κλονίζεται επικίνδυνα με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η αλήθεια είναι ότι η Χάουσνερ τοποθετεί πολλά ζητήματα στο κάδρο της, όμως η ίδια δεν έχει ξεκαθαρίσει ακριβώς τι θέλει να μας πει. Μοιάζει σαν να λείπει από την ίδια την σκηνοθέτη μια συνολική τοποθέτηση στα πράγματα. Θέλει να μας μιλήσει για την εγκατάλειψη των παιδιών από τους πλούσιους γονείς τους στα ακριβά οικοτροφεία; Θέλει να μας μιλήσει για τον έλεγχο μέσω της τροφής στους ανθρώπους και την οικολογική καταστροφή; Θέλει να μας μιλήσει για τις ιδεολογίες και την επίδρασή τους στους εφήβους; Ειλικρινά δεν κατανοήσαμε το απώτερο κίνητρό της και επιτέλους εάν ήθελε να μας μιλήσει για τον έλεγχο της τροφής, την οικολογική καταστροφή και τις «παράλογες» ιδεολογίες, γιατί τοποθέτησε όλα τούτα σε ένα μεγαλοαστικό περιβάλλον και όχι στην πραγματικότητα εκατομμυρίων ανθρώπων που υποσιτίζονται και είναι κάτω από το όριο της φτώχειας στον σύγχρονο καπιταλισμό; Μα πόσο ξεκομμένος είναι καμιά φορά ο κινηματογράφος από την πραγματική ζωή... Ποιον από μας αφορά αυτή η ταινία; Εμάς που μετράμε τον μισθό για να πάμε σούπερ μάρκετ σίγουρα όχι.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr