ΕΛΕΥΣΙΝΙΟΙ, ΟΙ - Παυλίνα Αγαλιανού

Οι «Ελευσίνιοι» του Φίλιππου Κουτσαφτή επιχειρούν να συναρμολογήσουν τη δυναμική προσωπογραφία της Ελευσίνας υπό τύπον μωσαϊκού, όπως διαβάζουμε και στο δελτίο Τύπου, αλλά από τούτο το μωσαϊκό δυστυχώς λείπει η συγκολλητική ουσία που είναι η σφιχτή αφηγηματική δομή και η αίσθηση της συνέχειας. Το απέραντο άθροισμα επιμέρους πορτρέτων δυστυχώς από μόνο του δεν συνθέτει το όλον. Από την Ελευσίνα, όπως παρουσιάζεται, λείπουν τα σύγχρονα τεράστια ζητήματα, η μετατροπή της περιοχής στην πίσω αυλή της Αθήνας, η περιβαλλοντική μόλυνση, η εγκατάλειψη των δομών, οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης, η υποχρηματοδότηση, τα κενά στο ένα και μοναδικό της νοσοκομείο, τα σύγχρονα αιτήματα και οι σύγχρονοι αγώνες των εργαζομένων της περιοχής, ιδιαίτερα των εργοστασίων. Σίγουρα τα θραύσματα του παρελθόντος είναι άξια σεβασμού, αλλά θα μιλήσει κανείς για τα αληθινά προβλήματα του σήμερα;

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr