Το τίμημα της ελευθερίας
Μια νεαρή μάχιμη δημοσιογράφος, η Άννα Διαμαντίδη, στο πλαίσιο ενός ρεπορτάζ γνωρίζεται με τη διάσημη περφόμερ και εικαστική καλλιτέχνιδα, τη Λοφίλια. Θέλοντας να μάθει πως δουλεύει η Λοφίλια επάνω στα γυμνά σώματα θα αρχίσει να την επισκέπτεται και να την γνωρίζει καλύτερα. Μια ερωτική σχέση θα δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο γυναίκες, η Λοφίλια θα της μιλήσει για τη σύντροφό της Αρτεμισία που έχει πεθάνει, θα της συστήσει τον πολύ καλό της φίλο τον Μάρκο, και θα της γνωρίσει τον μικρό Φοίβο, γιο της Αρτεμισίας ο οποίος μετά το θάνατο της μητέρας του μπήκε σε ίδρυμα επειδή ένα κενό νόμου δεν της επέτρεπε να τον υιοθετήσει. Όπως και τώρα που η Άννα δεν μπορεί να προχωρήσει στην αποτέφρωση της αγαπημένης της χωρίς τη συγκατάθεση κάποιου συγγενή της. Ο μόνος που βρίσκεται εν ζωή είναι ο πατέρας της με τον οποίο δεν είχε σχέσεις εδώ και δεκαετίες. Έτσι η Άννα ταξιδεύει στη Δρέσδη σε μια προσπάθεια να τον βρει για να πάρει τη συγκατάθεσή του.
Ο Αλέξης Τσάφας στην ταινία του «Dolls of Dresden» μιλάει για πολλά πράγματα αλλά η πρόσφατη ψήφιση του νόμου που επιτρέπει το γάμο και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια την καθιστά ιδιαίτερα επίκαιρη. Με την αφήγησή του να «τρέχει» παράλληλα σε δύο χρόνους, που συνδέονται με φλας μπακ, δίνει στην ταινία του την ελευθεριάζουσα αύρα και την μποέμικη καλλιτεχνική ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τη ζωή της Λοφίλια, που ζει σύμφωνα με τα όσα πρεσβεύει και διακηρύσσει μέσω της τέχνης της. Ακολουθεί το κίνημα του εξπρεσιονισμού, που αντιτίθεται στις προκαταλήψεις, υποστηρίζει την ελευθερία στην έκφραση, την τέχνη και τη ζωή. Έτσι γνωρίζουμε μια γυναίκα ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη, που δεν κρύβει τις ερωτικές της επιλογές, δεν υποχωρεί στις απόψεις της για την τέχνη και δεν σταματά να αγωνίζεται για τα δικαιώματά της όπως το δικαίωμα στη μητρότητα. Και βλέπουμε ακόμη τη συναρπαστική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στις δύο γυναίκες.
Ο Αλέξης Τσάφος σκηνοθετεί με τρόπο που αναδεικνύει την πληθωρική προσωπικότητα της ηρωίδας του και την προσεγγίζει με σεβασμό. Μας μιλά για το δικαίωμα στη σεξουαλική επιλογή αλλά, κυρίως, για το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία. Ένα νομικό κενό που καλύφθηκε πρόσφατα με την ψήφιση από την ελληνική Βουλή του νόμου που επιτρέπει το γάμο και την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια. Μας μιλά ακόμη για τις ανθρώπινες και τις οικογενειακές σχέσεις και το πως μπορούν αυτές να επηρεαστούν από τις προσωπικές μας επιλογές. Τέλος, για την ίδια την τέχνη και τους καλλιτέχνες, τις αγωνίες, τους πόθους και τα όνειρά τους, μα πάνω απ’ όλα για την ίδια τους τη ζωή.
Ο Αλέξης Τσάφας, με διακριτικότητα, μας δίνει μία γεύση από τους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης στην Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας.
Τέλος, και νομίζω πως και αυτό έχει τη σημασία του, ερχόμαστε σε επαφή με τον εξπρεσιονισμό αλλά και με την λεπτή τέχνη επεξεργασίας της πορσελάνης.
Μια ιδιαίτερη ταινία με τις πολύ καλές ερμηνείες από τη Χριστίνα Σωτηρίου και την Αλεξία Μπεζίκη.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com