Το πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ της Ελίνας Ψύκου
Τρεις ιστορίες γυναικών για την άμβλωση, την εξωσωματική γονιμοποίηση και την ευθανασία
Μέσα από τρεις ιστορίες γυναικών παρουσιάζεται ένας ευρύτερος προβληματισμός για την άμβλωση, την εξωσωματική γονιμοποίηση και την ευθανασία στη σύγχρονη Ευρώπη.
Το νέο φιλμ της Ελίνας Ψύκου («Η αιώνια επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά», «Ο γιος της Σοφίας») με το οποίο η βραβευμένη σκηνοθέτρια πραγματοποιεί τη μεταπήδησή της από τον χώρο της μυθοπλασίας σε εκείνον της τεκμηρίωσης, έχει τα χαρακτηριστικά μιας εμφατικής έρευνας πάνω στο ζήτημα της σωματικής αυτοδιάθεσης και του δικαιώματος να ορίζουμε οι ίδιοι τη ζωή και τον θάνατό μας. Ένα ντοκιμαντέρ που παρά την ανισότητα στην παράθεση των κεντρικών ιδεών του (τα μέρη της άμβλωσης και της εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν φτάνουν σε δύναμη το συγκλονιστικό αποτύπωμα της ευθανασίας) έχει τον τρόπο να γίνεται κατά διαστήματα συναρπαστικό, ενώ κερδίζει πόντους με την ευρηματικότητα των αφηγηματικών μέσων που χρησιμοποιεί η Ψύκου. Ειδική μνεία στο πρόσφατο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης για ένα φιλμ που χρησιμοποιεί έναν επίκαιρο κοινωνιολογικό προβληματισμό, προκειμένου να καταγράψει διεξοδικά πώς συντηρητικοποιείται συνεχώς η Ευρώπη στις μέρες μας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr