Τα «Αδέσποτα Κορμιά» εξερευνούν τη σωματική αυτονομία σε μια Ευρώπη όπου επιτρέπεται να ταξιδέψεις, να εργαστείς και να καταναλώσεις ελεύθερα, αλλά όχι πάντα να ζήσεις ή να πεθάνεις όπως επιθυμείς.
Τα παραπάνω είναι η κατακλείδα του δελτίου Τύπου της ταινίας «Αδέσποτα Κορμιά». Με αφορμή την ταινία, αλλά κυρίως την αφίσα της, προκλήθηκαν αντιδράσεις από την εκκλησία, όπου χρειάστηκε η παρέμβαση του ίδιου του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ώστε να κοπάσει ο ντόρος. Το ντοκιμαντέρ σκιαγραφεί 4 γυναίκες στη διαδρομή τους σε διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, ώστε να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους, θέτοντάς τες σε κεντρική αντιδιαστολή με την εκκλησία και διάφορα συντηρητικά κινήματα, με παντελή απουσία της επιστημονικής κοινότητας και του κράτους. Δυστυχώς όλα τα ζητήματα που ανοίγει είναι τελείως διαφορετικά μεταξύ τους (άμβλωση, υποβοηθούμενη αναπαραγωγή σε ομόφυλα ή ετερόφυλα άτομα, υποβοηθούμενη αυτοκτονία), που δεν γίνεται ούτε να αντιμετωπιστούν και να συζητηθούν με ενιαία αντίληψη και κριτήρια, αλλά ούτε και να τσουβαλιαστούν κάτω από την οπτική του ατομικού δικαιωματισμού, όπως επιχειρεί η ταινία. Η αποθέωση της αυτοδιάθεσης του σώματος και της ζωής του καθενός αποσπασμένη από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που καθορίζουν τις ζωές των ανθρώπων.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr