Η αγάπη αλλά και η απώλεια είναι τα βασικά θέματα της τρυφερής αυτής ταινίας της Γαλλίδας σκηνοθέτριας Μαρί Αματσουκελί, που κέρδισε το Χρυσό Αλέξανδρο στο τμήμα Meet the Neighbours του περσινού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πρωταγωνίστριες, μια 6χρονη Γαλλιδούλα, η Κλεό (Κλειώ) και η μεσήλικη Γκλόρια, νταντά εδώ και χρόνια της Κλεό, από το Πράσινο Ακρωτήρι. Μια σχέση που έχει αναπτυχθεί σε πραγματική αγάπη και από τις δυο πλευρές, τόσο για την Κλεό, που έχασε τη μητέρα της, από καρκίνο, εδώ και τόσα χρόνια που δεν τη θυμάται πια, όσο και από την πλευρά της Γκλόριας, που, μακριά από την οικογένεια και τα παιδιά της, έχει δώσει όλη της την αγάπη στη μικρή Κλεό. Όταν όμως η μητέρα της πεθαίνει από καρκίνο, η Γκλόρια αναγκάζεται να επιστρέψει στο νησί της για να φροντίσει τα δικά της παιδιά. Απαρηγόρητη από την απουσία της Γκλόριας, η Κλεό θα πείσει τον πολυάσχολο, που όμως δεν έχει πάψει να την αγαπά, πατέρα της, να την στείλει για καλοκαιρινές διακοπές στο Πράσινο Ακρωτήρι, όπου την είχε καλέσει η Γκλόρια.
Τα πράγματα όμως εκει δεν θα είναι όπως τα περίμενε η Κλεό. Η Γκλόρια δεν έχει μόνο να κοιτάζει την Κλεό. Η αγάπη της μοιράζεται ανάμεσα στα δικα της παιδιά και αυτήν και το νεογέννητο παιδί της κόρης της. Από την πλευρά τους τα δυο παιδιά της Γκλόριας αντιμετωπίζουν την Κλεό σαν παρείσακτη ενώ από τη δική της πλευρά, η Κλεό αρχίζει να αισθάνεται εγκαταλειμμένη και να ζηλεύει, σε σημείο που να εύχεται το νεογέννητο νεκρό.
Χωρίς συναισθηματισμούς, με απλότητα, λεπτότητα, ειλικρίνεια, αλλά και αγάπη, η Αματσουκελί καταγράφει τις σχέσεις, με τις πάντα ενδιαφέρουσες μετατροπές της, ανάμεσα στα πρόσωπα, την ανάγκη μητρικής αγάπης και προστασίας που αναζητά η 6χρονη Κλεό, καθώς και τις μικρές χαρές της καθημερινής ζωής που απολαμβάνει η Κλεό, τόσο στο Παρίσι, με την Γκλόρια να τη φροντίζει, όσο και στο πράσινο Ακρωτήρι, με τη Γκλόρια (έξοχη στο ρόλο η ´Ιλτσα Μορένο Ζέγκο) να τη μαθαίνει κολύμπι, ή την Κλεό (μια όμορφη, συγκινητική ερμηνεία από τη νεαρή Λουίζ Μορουά-Πανζανί) να παίζει με τα παιδιά, που σταδιακά αρχίζουν να την αποδέχονται, στην παραλία.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr