ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ - Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

Την ίδια μέρα που ο Μπορισλάβ [στα ελληνικά Άρης για τις ανάγκες ένταξης του στην κοινότητα] θα αποβληθεί από το σχολείο, η Βαλμίρα Πολυκάρπου θα οδηγηθεί σε κέντρο για προσωρινή αποκατάσταση κώφωσης με ακουστική υποβοήθεια. Η ακοή της μειώθηκε σταδιακά όταν έπαθε μηνιγγίτιδα σε παιδική ηλικία μέχρι που έμαθε να ζει στον κόσμο της νοηματικής και της σιωπής.

Στο χωριό τους υποδέχονται απρόθυμα οι κάτοικοι, καθώς ο Στάμος [και η νέα σύντροφος του Τάνια] δείχνουν την αγάπη τους για τον τόπο ακολουθώντας το νομικό μονοπάτι. Όλοι τους ανεπιθύμητοι σε έναν τόπο που ζει με φαντάσματα και πεποιθήσεις, επιλέγοντας να σιωπούν για τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν. Τα νεαρά παιδιά αντιμετωπίζονται με ρατσισμό από τον Μάριο στην τάξη τους, με τη Βαλμίρα να τον ερωτεύεται και τον Άρη (όσο και αν δεν είναι ξεκάθαρο) να τον προστατεύει. Κανείς στον επαρχιακό τόπο δεν γνωρίζει για την εν μέρη αποκατάσταση της ακοής της Βαλμίρα, με αποτέλεσμα η ίδια να μαθαίνει όσα λέγονται πίσω από την πλάτη της και να αποδέχεται απρόθυμα και μουγκά τη λεκτική βία των γύρω.

Ενδιαφέρουσα ματιά στην αποξένωση, την επαρχιακή σκληρότητα, την ακατέργαστη βία των εφηβικών ψυχών, την επιθυμία για ανθρώπινη επαφή, επικοινωνία και αγάπη. Ρεαλιστικά διλήμματα και προσεγμένες κορυφώσεις, άψογα ερμηνευμένες ιδιαίτερα από τους Δημήτρη Κίτσο [Άρης], Ευθαλεία Παπακώστα [Βαλμίρα], Ιωάννα Μπουκόφσκα [Τάνια / Γιοάνα], Γιώργο Πυρπασόπουλο [Στάμος] και Ευαγγελία Ανδρεαδάκη [διευθύντρια σχολείου].

Στο μεγαλύτερο μέρος της είναι δείγμα συμπαγούς αφήγησης (αν και η αποκλιμάκωση της έντασης στο τέλος μοιάζει εύκολη λύση), το «Άκουσε με» αναλύει τον κίνδυνο της αδιαφορίας και της απομόνωσης, τον πόνο που προκαλούν οι ρατσιστικές επιθέσεις, το ξάφνιασμα του πρώτου έρωτα. Η αποκωδικοποίηση των συμβόλων της θάλασσας, του χταποδιού (που θυμίζει εξωγήινη παρουσία, εξυπνάδα και ανάγκη ελευθερίας) αλλά και του αχινού (που μόλις σπάσει στο σκληρό περίβλημα του, τα αγκάθια του δεν είναι ικανά να τον προστατέψουν), προσφέρουν επιπλέον ποίηση, φαντασία, δημιουργική αφήγηση.

Μια ταινία χωρίς υπακοή, για όλα τα υπόκωφα που παραμένουν ανείπωτα.

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr