Μια ξαναζεσταμένη rom com συνταγή, σερβιρισμένη με άνοστα κινηματογραφικά υλικά και γερές δόσεις αφέλειας.
Μια ρομαντική κωμωδία που ξεκινάει με ψηφιακές νιφάδες χιονιού και τελειώνει με τα ίχνη καπνού αεροπλάνων που σχηματίζουν μια καρδιά(!) δύσκολα έχει καταφέρει στο ενδιάμεσο κάτι τόσο εντυπωσιακό που να δικαιολογεί αυτήν τη γλυκανάλατη αισθητική. Κι είναι κρίμα, διότι εδώ σκηνοθετικό και πρωταγωνιστικό ρόλο κρατά μια εμβληματική φιγούρα των ρομαντικών κομεντί, η Μεγκ Ράιαν ("Όταν ο Χάρι Γνώρισε τη Σάλι"), η οποία διασκευάζει ένα επιτυχημένο θεατρικό έργο.
Όλα ξεκινούν όταν σε ένα αεροδρόμιο επανενώνονται ύστερα από χρόνια δύο πρώην ερωτικοί σύντροφοι, οι οποίοι αναγκάζονται να διανυκτερεύσουν εκεί λόγω κακοκαιρίας. Η συνάντησή τους ξυπνά αναμνήσεις και συναισθήματα που έμοιαζαν ξεπερασμένα. Το σχεδόν καρμικό σμίξιμο του ζευγαριού θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα νοσταλγικό, έως και συγκινητικό, υπαρξιακό ταξίδι αποδοχής και συγχώρεσης. Ωστόσο, η αδικαιολόγητη σεναριακή αφέλεια, σε συνδυασμό με τη βιασύνη να καλυφθούν όλα τα κλισέ του είδους, αποκλείουν το ενδεχόμενο να αποκτήσει νοστιμιά μια ταινία η οποία παγιδεύεται στο θεατρικό στήσιμό της και αποδεικνύεται ένα ξαναζεσταμένο rom com πιάτο.
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr