ΑΛΑΝΙ, ΤΟ - Νίνος Φένεκ Μικελίδης

Από μια ευτυχισμένη, κλειστή ζωή, γεμάτη με την παιδική μαγεία και αναμνήσεις από τη νεκρή μητέρα της, ατμόσφαιρα του λονδρέζικου διαμερίσματός της, η 12χρονη, ονειροπαρμένη Τζόρτζι, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα όταν ο αποξενωμένος πατέρας της εμφανίζεται ξαφνικά, στην  πρώτη αυτή σκηνοθεσία της 29χρονης Βρετανίδας σκηνοθέτριας Σάρλοτ Ρίγκαν (ταινία που πρωτοπροβλήθηκε στο 36ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου).

Συντροφια η Τζόρτζι βρίσκει με τη φιλία της με τον νεαρό Άλι, με τον οποίο, στη διάρκεια των καλοκαιρινών σχολικών διακοπών της (περίοδο στην οποία εκτυλίσσεται η ταινία), κλέβουν ποδήλατα που πουλάνε σε ένα γείτονα, για να μπορεί με τα λεφτά να καλύπτει τα διάφορα, μαζί και το ενοίκιο, έξοδα της. Μια ζωή που ανατρέπεται με την εμφάνιση του πατέρα της, Τζέισον, και που η Σάρλοτ Ρίγκαν εκμεταλλεύεται για να καταγράψει, σταδιακά, με άνεση και οξυδέρκεια, συχνά με ντοκιμαντεριστικό στιλ, τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε κόρη και πατέρα καθώς και το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση, ενηλικίωση που βοηθά τον αδιάφορο Τζέισον να αποδεχτεί την ιδιότητα του πατέρα. 

Μπορεί η ταινία να θυμίζει ταινίες όπως το «Aftersun» της Σάρλοτ Γουέλς και γενικότερα τις ταινίες των σκηνοθετών του βρετανικού free cinema , εκεί όμως που οι ταινίες αυτές επεκτείνονταν σε βάθος για να καταπιαστούν με γενικότερα κοινωνικά θέματα, η ταινία της Ρίγκαν περιορίζεται σε μια πιο απλή, αστεία, ελαφριά ψυχολογική αντιμετώπιση της ενηλικίωσης, που κερδίζει χάρη τόσο στην ερμηνεία της νεαρής Λόλα Κάμπελ όσο κι εκείνης του Χάρις Ντίκινσον στο ρόλο του πατέρα.