ΑΛΑΝΙ, ΤΟ - Παυλίνα Αγαλιανού

Η Τζόρτζι, μια πολυμήχανη 12χρονη, ζει μόνη της σε διαμέρισμα στο Λονδίνο μετά τον θάνατο της μητέρας της, πείθοντας συνέχεια τις κοινωνικές υπηρεσίες ότι έχει κηδεμόνες. Η γεμάτη φαντασία και περιπέτεια ζωή της αλλάζει όταν ξαφνικά την επισκέπτεται ο πατέρας της, τον οποίο δεν είχε γνωρίσει ποτέ, με την αναγκαστική συμβίωση να δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα και στους δύο.

Η Σάρλοτ Ρέγκαν στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία καταπιάνεται με ένα πολύ δύσκολο θέμα, τον θάνατο του γονιού σε μια μονογονεϊκή οικογένεια, και καταφέρνει να το παρουσιάσει με τρυφερότητα, χιούμορ και αγάπη. Τι κάνει αυτή η δαιμόνια πιτσιρίκα, που δεν έχει μάθει να συμβιβάζεται, που στέκεται γερά στα πόδια της, όταν χάνει τη μαμά της; Προσπαθεί να επιβιώσει, με απίστευτη ωριμότητα, μην αφήνοντας το πένθος να την καταβάλει, συνειδητοποιώντας ότι είναι κι αυτό μια επίπονη διαδικασία που έχει τους «κανόνες» της. Γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα βιώσει μια ολόκληρη γκάμα συναισθημάτων, όλων εκείνων που σχετίζονται με την απώλεια. Η Τζόρτζι είναι πλέον μόνη της στη ζωή έχοντας μόνο έναν συνομήλικο φίλο, αλλά τι φίλο... Συμπαραστάτη, αλληλέγγυο, προστάτη, συνοδοιπόρο σε αυτήν τη δύσκολη ατραπό. Ετσι, όταν εμφανίζεται από το «πουθενά» ο πατέρας της, δεν παραδίνεται αμαχητί, δεν τον συγχωρεί έτσι απλά που δεν ήταν εκεί, επειδή γύρισε να τη φροντίσει. Διεκδικεί να πάρει την αγάπη που της χρωστάει, να κερδίσει πραγματικά την εμπιστοσύνη της ώστε να μπορέσει πια να αφεθεί, να γίνει από «ενήλικας», παιδί. Δεν θα παρακολουθήσετε μια συμβατική ιστορία, αλλά ένα ρεαλιστικό παραμύθι στις εργατογειτονιές της Αγγλίας. Θα δείτε τις δομές Πρόνοιας, το σχολείο, τον περίγυρό της μέσα από ένα χιουμοριστικό και «ανάλαφρο» πρίσμα. Γιατί υπάρχει κι άλλος τρόπος να διηγηθούμε την αλήθεια χωρίς να απλώσουμε δακρύβρεχτα σεντόνια. Η σκηνοθεσία είναι υπέροχη με πινελιές Γκάι Ρίτσι και η πιτσιρίκα Λόλα Κάμπελ είναι απλά υπέροχη.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr