POOR THINGS - Άγγελος Πολύδωρος

Διασκεδαστική, σουρεαλιστική κωμωδία, αντισυμβατική, πολιτικά ανορθόδοξη και ταυτόχρονα αλληγορική ταινία πάνω στη γυναικεία χειραφέτηση, πολύ καλύτερη σε σχέση με τις προηγούμενές του, η οποία έχει επιρροές ολίγον από Φελίνι (Και το πλοίο φεύγει), ολίγον από Μπουνουέλ (Η ωραία της ημέρας) και ολίγον από Μελ Μπρουκς (Φρανκενστάιν Τζούνιορ).

Στην ταινία, παρακολουθούμε την γκροτέσκα ενηλικίωση μιας νεαρής γυναίκας στη βικτωριανή Αγγλία (στην οποία υπάρχουν και ιπτάμενα αυτοκίνητα) που ενώ είναι έγκυος αποπειράται να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τη γέφυρα του Λονδίνου. Σώζεται και ανασταίνεται χάρη στον ιδιοφυή και αντισυμβατικό επιστήμονα Δρ. Γκόντγουιν Μπάξτερ, ο οποίος ως άξιος συνάδελφος του Δρ. Φρανκενστάιν, τοποθετεί στο κεφάλι της τον εγκέφαλο του εμβρύου που κουβαλούσε, όταν ήταν εν ζωή.

Προκειμένου δε, ο Γκοντ (όπως τον αποκαλεί χαϊδευτικά) να προσφέρει στην Μπέλα κάποια παιδεία, προσλαμβάνει έναν φοιτητή ιατρικής που ονομάζεται Μαξ ΜακΚάντλ, ο οποίος καταλήγει να είναι τόσο καλός μαζί της, ώστε αρραβωνιάζονται. Η Μπέλα όμως ωριμάζοντας σιγά-σιγά αρχίζει να διψάει για μάθηση και εμπειρίες από τον κόσμο «εκεί έξω». Έτσι, το σκάει με έναν ικανό αλλά και κυνικό δικηγόρο τον Ντάνκαν Γουέντερμπερν, με κατεύθυνση την αυτογνωσία, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση, μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι έχοντας το μυαλό του παιδιού της είναι μητέρα (και κόρη) του εαυτού της.

Είναι πολλά τα θέματα, που θίγονται σ’ αυτή την εξωφρενική ταινία, η οποία σε επίπεδο αισθητικής θυμίζει την «Ευνοούμενη», αλλά με τη συχνή χρήση ευρυγώνιων, παραμορφωτικών φακών (η φωτογραφία είναι του Ρόμπι Ράιαν) ξεφεύγει προς το γκροτέσκο. Δεν παύει όμως συνολικά να μαγνητίζει το μάτι και μαζί με τη μουσική επένδυση του Τζέρσκιν Φέντριχ οδηγείται στο σουρεαλιστικό.

Το σενάριο του Τόνι ΜακΝαμάρα (στο οποίο αυτή τη φορά δεν συμμετέχει ο Λάνθιμος) πατάει στο μυθιστόρημα «Poor Things: Episodes from the Early Life of Archibald McCandless M.D., Scottish Public Health Officer» του Σκωτσέζου συγγραφέα Alasdair Gray που εκδόθηκε το 1992 και δεν ξέρω εάν είναι κινηματογραφικά κακοποιημένο ή όχι.

Ξέρω όμως ότι η Έμα -La La Land- Στόουν είναι υπέροχη ως Μπέλα, όπως και ο Γουίλεμ Νταφόε ως Γκοντ, ενώ συμπαρίστανται σωστά ο Ρέιμι Γιουσέφ ως μνηστήρας Μαξ και ο Μαρκ Ράφαλο ως δικηγόρος Ντάνκαν.

Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr