ΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΟΣ - Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

Μπέλφαστ 1974. Οι επί δεκαετίες ταραχές στην περιοχή της Βόρειας Ιρλανδίας καταλήγουν σε επίθεση με εκρηκτικά που στέρησε μεταξύ άλλων και τη ζωή σε ανήλικα παιδιά που έτυχε να περιδιαβαίνουν. Ένας άνθρωπος που δεν αποκαλύπτει την ταυτότητά του ή την ιδιότητά του θα ξεκινήσει ανθρωποκυνηγητό εναντίον των ανθρώπων του IRA που εμπλέκονται σε αυτή την υπόθεση.

Η φιλμογραφία του Λίαμ Νίσον μετά τον απρόσμενο θάνατο της γυναίκας του, αποτελεί από μόνη της μια κατηγορία -δυστυχώς- ισάξια με αυτή που δημιούργησε ο Νίκολας Κέιτζ όταν χρεοκόπησε: ταινίες για τηλεοπτική κατανάλωση γεμάτες κλισέ που ικανοποιούν αποκλειστικά το κοινό που ανοίγει τυχαία την τηλεόραση του μετά το μεσημβρινό δελτίο σε ιδιωτικό κανάλι. Ο «Άγραφος Νόμος» είναι κατά κάτι τις, λόγω των ιστορικών αναφορών, περισσότερο άξια λόγου ταινία, που ενώ σε προδιαθέτει για μια στροφή καριέρας, καταλήγει να ικανοποιεί το ελαφρώς πιο ψαγμένο κοινό του «Taken». Με την κυκλική αναφορά στον Ντοστογιέφσκι και το «Έγκλημα και Τιμωρία», ίσως και οι λάτρεις του Σίντλερ να αγκομαχήσουν λιγότερο.

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr