ΑΓΡΑΦΟΣ ΝΟΜΟΣ - Κουταλάς Ανδρέας

Ανυπομονώντας να αφήσει πίσω το σκοτεινό παρελθόν του, ο Φίνμπαρ Μέρφι ζει μια ήσυχη ζωή σ’ ένα απομακρυσμένο παραθαλάσσιο χωριό στη βορειοδυτική κομητεία Ντόνεγκαλ, το Γκλεν Κολμσίλ. Ο Φίνμπαρ εργάζεται ως ανεξάρτητος δολοφόνος σ’ ένα τοπικό μαφιόζο, έχοντας πείσει τους γείτονες του ότι είναι ένας έντιμος έμπορος βιβλίων. Η μέθοδος εκτέλεσης είναι να οδηγεί τα θύματα του σε ένα απομακρυσμένο σημείο του χωριού όπου τους βάζει να σκάβουν τους τάφους τους υπό την απειλή όπλου. Στη συνέχεια φυτεύει ένα δενδράκι πάνω τους ως συμβολική ταφόπλακα.

Η δράση ξεκινά όταν ένας βομβαρδισμός του IRA σε μια παμπ του Μπέλφαστ πάει στραβά, σκοτώνοντας εκτός από τους στόχους τους και τρία παιδιά. Η ομάδα που έκανε το χτύπημα με αρχηγό την αδίστακτη Ντόινεαν, καταλήγει στο Γκλεν Κολμσίλ. Μια μικρή απροσεξία θα αφήσει ένα σημάδι στην είσοδο του χωριού που θα είναι πολύ χρήσιμο αργότερα για τον τοπικό αστυνομικό. Παράλληλα ο Φίνμπαρ έχει ένα αθώο φλερτ με τη γειτόνισσα του της οποίας ο σύζυγος είναι άρρωστος.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα ταινία του Λίαμ Νίσον, ο οποίος φαίνεται να απολαμβάνει τον ρόλο που έχει χαράξει για τον εαυτό του ως απροσδόκητος σταρ δράσης και αισθάνεται πολύ άνετα να παίζει  ελαφρώς διαφορετικές παραλλαγές του ίδιου τραχύ χαρακτήρα που τον έχουμε δει πλέον σε δεκάδες ταινίες παραλλαγές του Taken (Η Αρπαγή). Ο Νίσον είναι στα καλύτερα του εδώ, δεν λέει σχεδόν τίποτα και αφήνει τα γλαφυρά μάτια του να μεταδώσουν τύψεις και ενοχές δεκαετιών. Το σενάριο των Μαρκ Μάικλ ΜακΝάλι και Τέρι Λόαν, των οποίων είναι η πρώτη τους μεγάλου μήκους χρειαζόταν περισσότερη δουλειά καθώς η πλοκή προκαλεί πολλά ερωτήματα και δίνει πολύ λίγες απαντήσεις.

Δεν προσφέρει καμία λογική εξήγηση γιατί το μικρό αυτό απομακρυσμένο χωριό έχει αρκετή ανάγκη για μια οργανωμένη και ακμάζουσα επιχείρηση δολοφόνων. Δεν εξερευνά τα θέματα του πέρα από τα βασικά, ούτε εμβαθύνει τα κίνητρα των ανταγωνιστών αλλά και των δευτερευόντων χαρακτήρων. Στα θετικά είναι το υπέροχα γυρισμένο από τον οπερατέρ Τομ Στερν, που ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Λόρνς αξιοποιεί στο έπακρο, σκληρό και ψυχρό ιρλανδικό τοπίο. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζουν οι συνθέσεις του Ντιέγκο Μπάλντενγουεγκ που χρησιμοποιεί βιολί, κιθάρες και φυσαρμόνικες για να δημιουργήσει παρτιτούρες που εμπεριέχουν στοιχεία φολκ και γουέστερν. Στο επίπεδο των ηθοποιών, έχουμε λαμπρές εμφανίσεις από ολόκληρο το καστ, με τους Νίσον, Κέρι Κόντον και Κιάραν Χιντς που δίνουν αυτό ακριβώς που περιμένεις από έμπειρους και απίστευτα ταλαντούχους ερμηνευτές. Εκείνος όμως που πραγματικά τραβάει την προσοχή είναι ο Τζακ Γκλίσον, που αναπαριστά έναν χαρακτήρα με υψηλό βαθμό τρέλας και με τρομακτική ευκολία στο να σκοτώνει.