Παρόλο που πέρασαν δυο περίπου χρόνια από τότε που ο Ρώσος αντικομφορμιστής σκηνοθέτης Κίριλ Σερεμπρένικοβ έπαψε να είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό, οι ρωσικές αρχές δεν του επέτρεψαν να ταξιδέψει στις Κάννες για να παρουσιάσει την, εμπνευσμένη από την πανδημία του κορονοϊού και γενικότερα τη σημερινή πολιτική κατάσταση στη Ρωσία, ταινία του, «Η γρίπη του Πετρόφ».
Μέσα από μια ιστορία που διαρκεί μια μέρα, και συγκεκριμένα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, με ενδιάμεσα φλας μπακ και φαντασιώσεις, παρακολουθούμε την πορεία του άρρωστου με γρίπη (διάβαζε: COVID-19) μηχανικού και κόμικ καλλιτέχνη Πετρόβ (ένας απολαυστικός Σεμιόν Σερζίν), που συνέχεια βήχει και καπνίζει, μεθάει με το φίλο του Ιγκορ, και μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες (σε μια, συναντά φίλους σε μια νεκροφόρα, όπου, μετά από ποτό, ο νεκρός εξαφανίζεται), ενώ προσπαθεί παράλληλα να βοηθήσει τον επίσης άρρωστο με γρίπη μικρό γιο του. Με ένα ξέφρενο ρυθμό, με την κάμερα σε διαρκή κίνηση, με εικόνες που μοιάζουν να βγήκαν από κάποια Αποκάλυψη, ο Σερεμπρένικοβ έφτιαξε μια ταινία που δίνει μια εφιαλτική εικόνα της Ρωσίας του Πούτιν.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr