Το ταξίδι του γιου με τον πατέρα του, με αφορμή την επαγγελματική του εξέλιξη, χρησιμοποιεί ο Περικλής Χούρσογλου, στην επιστροφή του στον κινηματογράφο, 14 χρόνια μετά τον «Διαχειριστή» (απουσία εξαιτίας της απόφασης του να διδάσκει στο κινηματογραφικό τμήμα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), στην ταινία του «Εξέλιξη».
Ο σκηνοθέτης ήρωας του , ο Νίκος, που ζει στην Αθήνα, ζητάει από τον πατέρα του, τον κύριο Αντρίκο, να τον συνοδεύσει στην τελετή ορκωμοσίας για την εξέλιξη του στην ανώτερη βαθμίδα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει σκηνοθεσία κινηματογράφου.
Το ξεκίνημα των δυο με το νυχτερινό τρένο, αν αναπάντεχα φέρνει στο νου εκείνο του γηραιού καθηγητή στις «Άγριες φράουλες» του Μπέργκμαν, που ταξιδεύει για το πανεπιστήμιο του, να τιμηθεί για το σύνολο της προσφοράς του, στη συνέχεια θυμίζει περισσότερο το «Οκτώμιση» (καθώς και τις νεορεαλιστικές ταινίες) του Φελίνι, με τα θέματα με τα οποία σταδιακά αρχίζει να καταπιάνεται: το παρελθόν με τις απογοητεύσεις του, το μέλλον με τις υποσχέσεις και τις εκπλήξεις του, τις μνήμες με τα λάθη, τα αδιέξοδα και τις δύσκολες αποφάσεις, τις ενοχές και τον έρωτα.
Όλα να περνούν μέσα από μια καθαρά ελληνική πραγματικότητα, που ο σκηνοθέτης του «Λευτέρη Δημακοπούλου» (συγγενικού σε θέματα και προσωπικές εμπειρίες μέχρι σ’ ένα βαθμό με τη σημερινή ταινία), καταγράφει με βάση ένα λιτό, σφιχτοδεμένο σενάριο, γραμμένο από τον ίδιο, με ένα ρεαλιστικό στιλ, εκμεταλλευόμενος τους χώρους (με την εξαίρετη φωτογραφία του Γιώργου Αργυροηλιόπουλου) κι ένα άνετο, εξαιρετικά ελεγχόμενο ρυθμό, με τον Αλέξανδρο Λογοθέτη να φτιάχνει με τις σωστές διακυμάνσεις το ρόλο του Νίκου δημιουργώντας την κατάλληλη χημεία με τον Βασίλη Κολοβό που δίνει σάρκα και οστά στον δύσκολο ρόλο του αρχικά γκρινιάρη πατέρα. Μια αξιόλογη επιστροφή από ένα σκηνοθέτη που ο κινηματογράφος μας χρειάζεται!
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr