ΑΡΚΑΔΙΑ, ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ - Στράτος Κερσανίδης

Η άνοδος και η πτώση

Στη δύση του 19ου αιώνα και την ανατολή του 20ου, ο Σπυρίδων Παπανικολάου, που εκτός από χρυσοχόος είναι και οινοποιός, ονειρεύεται να κατακτήσει τον κόσμο και να μετατρέψει την περιοχή της Τεγέας σε Καμπανία της Ελλάδος, με την παρασκευή τοπικού αφρώδους οίνου. Παράξενος και εγωιστής ο γερο-Σπυρίδων θα παραδώσει τη σκυτάλη της οινοπαραγωγής στους γιους του Βασίλη και Νίκο και ο ίδιος θα επιστρέψει στη χρυσοχοΐα. Ο Βασίλης θα αρχίσει να πειραματίζεται και τα βραβεία θα αρχίσουν να έρχονται το ένα μετά το άλλο καθώς η ποιότητα του κρασιού τους αναγνωρίζεται διεθνώς. Εν το μεταξύ ο πατέρας τους έχει πεθάνει, ο Βασίλης δουλεύει με αγάπη και πάθος στα αμπέλια ενώ ο Νίκος στην Αθήνα έχει υπό την επίβλεψή του το κατάστημα που άνοιξαν εκεί και ως δικηγόρος φροντίζει τα διάφορα θέματα της επιχείρησης. Όμως ο Νίκος έχει κι άλλα επιχειρηματικά σχέδια. Με αφορμή κάποιες γνωριμίες που έχει αποκτήσει στον πολιτικό κόσμο, ρισκάρει να ανοιχτεί και σε άλλες δραστηριότητες, όπως η αποξήρανση της λίμνης Τάκα στην Αρκαδία, κάτι που θα του αποφέρει μεγάλα κέρδη. Όμως η πολιτική κατάσταση είναι ασταθής και τα πράγματα δεν θα πάνε όπως τα είχε υπολογίσει με αποτέλεσμα να βάλει σε κίνδυνο το οινοποιείο.

Η υπόθεση της ταινίας είναι η άνοδος και η πτώση της οικογενειακής οινοποιίας των Αδελφών Παπανικολάου στην Αρκαδία. Είναι μια αληθινή ιστορία που ο σκηνοθέτης Κώστας Σπυρόπουλος επέλεξε να μην είναι ούτε μυθοπλασία ούτε ντοκιμαντέρ. Έτσι το «Arcadia 1900 Champagne d’ Orient» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ καθώς υπάρχουν ηθοποιοί οι οποίοι ερμηνεύουν τους ρόλους των πρωταγωνιστών αλλά συνοδεύονται από ένα πλήθος κινηματογραφημένων ντοκουμέντων, τα περισσότερα από τα οποία είναι άγνωστα.

Με ένα πολύ πλούσιο και πρωτότυπο αρχειακό υλικό και μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιστορία ο Σπυρόπουλος σκηνοθετεί μια ταινία που προσωπικά με εξέπληξε θετικά! Γιατί είναι πρωτότυπη ως σύλληψη και ως παρουσίαση, σκηνοθετημένη με τόλμη και σιγουριά, με πολύ καλή δουλειά στα σκηνικά και τα κουστούμια. Στα υπέρ της ταινίας μπορώ να προσθέσω την εξαιρετική φωτογραφία του Στάθη Γαλαζούλα, την πρωτότυπη, μελαγχολική και γλυκύτατη μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και τις στιβαρές ερμηνείες των Γιώργου Μιχαλακόπουλου, Σοφίας Σεϊρλή, Ισίδωρου Σταμούλη και Οδυσσέα Σταμούλη.

Ο σκηνοθέτης λέει για την ταινία: «Είναι προϊόν πρωτογενούς έρευνας σε αρχεία και πηγές για μια ιστορία που ήταν άγνωστη. Στις περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις, η αφορμή είναι τυχαία. Έτσι συνέβη κι εδώ, όταν έπεσε μπροστά μου ένα φύλλο εφημερίδας από την εποχή εκείνη, μετά μία ξεχασμένη φιάλη, το ένα έφερε το άλλο και το νήμα άρχισε να ξεδιπλώνεται. Η συνύπαρξη των αρχειακών εικόνων με τη δραματοποίηση ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα αλλά πιστεύω ότι με αυτό τον τρόπο μεταφέρεται με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο η ατμόσφαιρα της εποχής αλλά και η ιστορία των αδελφών Παπανικολάου».

Μια αναπάντεχη, ευχάριστη, κινηματογραφική έκπληξη που αξίζει να προσεχτεί.

Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com