Απογοητευτική μεταφορά δημοφιλούς βιντεοπαιχνιδιού, η οποία ακυρώνει τις όποιες horror υποσχέσεις, επενδύοντας αχρείαστα σε ένα αδιάφορο οικογενειακό δράμα.
Η πολύπαθη κατηγορία των ταινιών τρόμου που βασίζονται σε δημοφιλή βιντεοπαιχνίδια αποκτά άλλη μία ελαττωματική μεταφορά με τις "Πέντε Νύχτες στου Φρέντι". Εν προκειμένω, κεντρικός ήρωας είναι ένας νεαρός άντρας με τραυματικό παρελθόν και εξίσου επώδυνο παρόν, καθώς κινδυνεύει να χάσει την κηδεμονία της αδερφής του που αναθρέφει μόνος. Τότε προσλαμβάνεται ως νυχτοφύλακας σε μια εγκαταλειμμένη πιτσαρία, αγνοώντας ότι εκεί κρύβεται ένα βίαιο μυστικό.
Αυτό που ξεκινάει σαν ένα υποβλητικό θρίλερ με horror υποσχέσεις, επενδύοντας στο εσωτερικευμένο ανεπούλωτο τραύμα του πρωταγωνιστή και τη μεταφυσική αναπαράσταση του στρες, δίνει σταδιακά τη θέση του στο αδιάφορο οικογενειακό δράμα που αρχικά βρισκόταν στο φόντο του σεναρίου. Οι χρονοβόρες επεξηγήσεις της πλοκής διογκώνουν αχρείαστα τη διάρκεια, αποκλείοντας έτσι κάθε πιθανότητα ανατριχίλας και αποδυναμώνοντας σκηνή τη σκηνή ένα φιλμ που αγνοεί το σκοπό του. Εντέλει, η Έμα Τάμι τα παίζει όλα για όλα στην "ανατρεπτική" κορύφωση του φινάλε, η οποία είναι όχι απλώς απογοητευτική, αλλά μοιάζει βγαλμένη από επεισόδιο του… "Σκούμπι Ντου".
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr