Μενού

ΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΪΝ (Επαν.) - Άγγελος Πολύδωρος

2054 7

Η πρώτη και καλύτερη ταινία του 25άρη τότε Όρσον Γουέλς. Μια ταινία που έσπασε όλους τους κανόνες και εισήγαγε νέους, με τη συναρπαστική ιστορία της ανόδου ενός μεγαλοεκδότη, που παρέπεμπε στον Γουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ.

Η ταινία ξεκινάει με το θάνατο του μεγιστάνα και μεγαλοεκδότη Τσαρλς Φόστερ Κέιν (τον υποδύεται ο ίδιος ο σκηνοθέτης). Λίγο πριν το θάνατό του, ο Κέιν ψιθυρίζει τη λέξη «Rosebud» (Ροδανθός, μια λέξη που δεν λέει τίποτα, αλλά στο φινάλε της ταινίας εξηγεί τα πάντα) και ξεψυχά αφήνοντας να του πέσει από το χέρι μια γυάλινη διακοσμητική σφαίρα.

Ένας νεαρός δημοσιογράφος (Τζόζεφ Κότεν), προσπαθώντας να καταλάβει το νόημα της λέξης Rosebud, θα ξεκινήσει μία έρευνα για να ανακαλύψει ποιος ήταν πραγματικά ο Τσαρλς Φόστερ Κέιν. Στην έρευνά του θα αναζητήσει και θα μιλήσει με ανθρώπους που σημάδεψαν τη ζωή του μεγιστάνα, καθένας από τους οποίους έχει κάτι να προσθέσει στο μυστηριώδες παζλ της ζωής του.

Με την τεχνική των flashback, ο Ουέλς επιλέγει να αφηγηθεί την ιστορία του ήρωά του ξεκινώντας από την παιδική του ηλικία και φτάνοντας στην αμύθητη περιουσία που έχτισε ως μεγιστάνας του Τύπου και διαπιστώνοντας την αποξένωση και απαξίωση που βίωσε, λόγω της μεγαλομανίας και του εκκεντρικού του χαρακτήρα.

Εκείνο  που ξάφνιασε την εποχή που γυρίστηκε η ταινία, είναι ο μοντέρνος τρόπος κινηματογράφησης του Όρσον Ουέλς, οι πρωτοφανείς κινήσεις της κάμερας (που έδειξε για πρώτη φορά νταβάνια) χάρη στην ανάγλυφη ασπρόμαυρη φωτογραφία του Γκρεγκ Τόραντ, η πολυμορφία του ύφους, η μουσική του Μπέρναρντ Χέρμαν και η αέναη φιλοσοφική αναζήτηση για τις σημαντικές ανθρώπινες αξίες. Επρόκειτο για μια οπτική επανάσταση στον ομιλούντα κινηματογράφο, που αργότερα ενέπνευσε πολλούς σκηνοθέτες, ενώ για πολλά χρόνια βρισκόταν στην κορυφή του καταλόγου των καλύτερων ταινιών του 20ού αιώνα.

Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aggelospolidoros.blogspot.com

Smart Search Module