Από το περσινό φεστιβάλ του Βερολίνου (μέσω Σάντανς) μας έρχεται η με σουρεαλιστικές πινελιές αυτή ταινία του Κολομβιανού Αλεχάντρο Λάντες. Θρίλερ μαζί και πολιτική αλληγορία, γύρω από μια ομάδα νεαρών πολεμιστών τους «Μόνος» («πιθήκους») του τίτλου, που περιφέρονται στη ζούγκλα μεταφέροντας μια Αμερικανίδα αιχμάλωτο, την «Ντοκτόρα» (Τζουλιάν Νίκολσον), όπως την αποκαλούν, αλλά και διασφαλίζοντας την αγελάδα γαλακτοπαραγωγής που τους έχει ανατεθεί.
Εγκαταλειμμένοι μόνοι τους στην αρχή στα βουνά και στη συνέχεια σε μια γεμάτη από μύγες και άλλα ζωύφια, βουτηγμένη στην ομίχλη, ζούγκλα ενός ακαθόριστου Λατινοαμερικανού τοπίου, η ομάδα, με τα περίεργα παρατσούκλια («Μπουμ Μπουμ», Ράμπο», «Ντογκ», «Λαίδη», «Σουίτ» κ.ά.) προσπαθεί, με διάφορους, συχνά βίαιους τρόπους, να βρει τον προσανατολισμό της (σε σκηνές που θυμίζουν τον «Άρχοντα των μυγών» του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ που είχε μεταφέρει στον κινηματογράφο ο Πίτερ Μπρουκ), με τη μουσική του Μίκα Λέβι και τη φωτογραφία του Τζάσπερ Γουλφ να συμβάλλουν στη δημιουργία της αλλόκοτης, σουρεαλιστικής ατμόσφαιρας.
Ο Λάντες καταφέρνει να δημιουργήσει μια εφιαλτική, διανθισμένη με παράλογο, σουρεαλιστικό χιούμορ, ατμόσφαιρα, τονίζοντας τις τελετουργικές και άλλες παράξενες εκδηλώσεις των νεαρών, με μια τεμαχισμένη αφήγηση, που στηρίζεται περισσότερο στα πλάνα (ιδιαίτερα τα γκρο πλάνα των νεαρών), για να δημιουργήσει τη σκοτεινή, τελικά συναρπαστική, αλληγορία του.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr