Οικογενειακό δράμα με τα όλα της η ταινία «Οι δικοί μου», αποτελεί την έκτη σκηνοθετική δουλειά στον κινηματογράφο του αραβικής καταγωγής Γάλλου ηθοποιού/σκηνοθέτη Ροσντί Ζεμ (που παίζει στα «Παιδιά των άλλων», όπως και εδώ). Αν κάτι εκτιμάς σε αυτή την προσπάθεια αυτό είναι το νατουραλιστικό παίξιμο όλων των ηθοποιών που συμμετέχουν ερμηνεύοντας τα μέλη της «προβληματικής» οικογένειας που βρίσκεται στον πυρήνα της ταινίας.
Βαρόμετρο ο πάτερ φαμίλιας (Σαμί Μπουαζιλά), ένας άνθρωπος ο οποίος μετά από ένα ατύχημα, αποφασίζει να μιλά στους δικούς του χωρίς προσχήματα, χωρίς να κρύβει τα πραγματικά του συναισθήματα, χωρίς αναστολές. Τα αστεία τελείωσαν, ο καθένας πρέπει να αναλάβει της ευθύνες του. Ο Ζεμ «ντύνει» την ταινία με ποικίλες καταστάσεις που αφορούν το κάθε μέλος της οικογένειας και «σφηνώνει» τα δρώμενα κατά κύριο λόγο μέσα στο σπίτι δημιουργώντας μια κάπως ασφυκτική ατμόσφαιρα, ένα «Σπιρτόκουτο» χωρίς τα ουρλιαχτά. Οχι πάντα ευχάριστη αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά εφόσον αυτό είναι το θέμα της ταινίας. Ενδιαφέρον εγχείρημα, τίποτα όμως το αξέχαστο.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr