Η υπερβολική αδερφική αγάπη ως ευχή και κατάρα και οι καλοκαιρινοί έρωτες, μέσα από το σινεμά του Φανταστικού, που εδώ λειτουργεί ως αλληγορία.
Τα αδέρφια Τόνι (Σιμόν Μπορ) και Νοέ (Ρεϊμόν Μπορ) περνούν τις μεγάλες, βασανιστικές μέρες του καλοκαιριού παίζοντας παιχνίδια τύχης και θανάτου – ώσπου η αλλόκοτη έκβαση ενός ατυχήματος θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.
Αναγκασμένοι να ζουν μαζί συνεχώς, που αυτό άλλοτε είναι καλό και άλλοτε όχι, όταν ύστερα από δέκα χρόνια επιστρέφουν στη μικρή πόλη στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής τους, διασταυρώνονται με την Κασαντρά, τον παιδικό τους έρωτα, ο οποίος θα επιδράσει καταλυτικά στους χαρακτήρες και των δύο.
Ο σκηνοθέτης Σιμόν Ριτ, προσπάθησε να κάνει ένα δράμα εμπνευσμένο από την τραγωδία «Βρεταννικός» του Ρακίνα και χωρίς την ιδέα της εξουσίας. Γι’ αυτό και χρησιμοποίησε το σινεμά του Φανταστικού χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις και δικαιολογίες. Η αλληγορία όμως είναι ολοφάνερη και οι ερμηνείες των δυο αδερφών που βρίσκονται συνεχώς κάτω από δίλλημα είναι συγκινητικές, με την παρουσία της Κασαντρά ανάμεσά τους (έξοχη η Μάιρα Βιλένα), να αφήνει μια χαραμάδα αισιοδοξίας.
Βλέπεται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aggelospolidoros.blogspot.com