Ο κόσμος δεν γνωρίζει πόσο καλοσυνάτα δύνανται να είναι αυτά τα παράξενα πλάσματα του βυθού που λέγονται Κράκεν, καθώς τα έχει ταυτίσει με θάλασσια τέρατα που μοναδικό σκοπό έχουν να κατασπαράξουν το ανθρώπινο είδος. Ούτε πόσο κακούργες μπορεί να είναι οι όμορφες γοργόνες που περιφέρονται στη γη. Η Ρούμπι είναι έτοιμη και να το μάθει και να δράσει τιμώντας το είδος, τη φυλή της και την έννοια της δικαιοσύνης. Όλα αυτά με αφορμή ένα κατσαρομάλλικο αγόρι που είναι κολλημένο με τα μαθηματικά.
Μια σχεδόν ανάποδη ανάγνωση της «Μικρής Γοργόνας» για τη συμφιλίωση με την πραγματική μας φύση, με όρους παιδικής αφέλειας. Η ανάγκη του ανήκειν εκτός ομοιογένειας και η αποδοχή της ιδιαιτερότητας ως προβληματισμοί πρώτης ανάγνωσης σε μια ευχάριστη ταινία για το νεότερο κινηματογραφόφιλο κοινό.
Τα μαθήματα ομαδικής αλληλεγγύης κυριεύουν αυτήν την ψυχαγωγική περιπέτεια που στοχεύει και ονειρεύεται τα μεγαλεία της Disney της δεκαετίας του ’90 και ’00 προσπαθώντας επιβεβλημένα να πάρει λίγη από τη λάμψη της ντισνεϊκής Μικρής Γοργόνας (της original). Η δική τους κοκκινομάλλα «Άριελ» εντάσσεται άμεσα στο σχολικό περιβάλλον και δείχνει να μην την απασχολούν οι αλλαγές της εφηβείας στα κορίτσια της ηλικίας της. Η Ρούμπι πάλι βρίσκει μαξιλαράκι στη γνώση (το μοναδικό εργαλείο που θα τη σώσει όταν θα πέσει θύμα μιας πλεκτάνης). Η γοργόνα τους όμως μεταμορφώνεται σύντομα σε Ούρσουλα, που σκοπός της είναι να κάνει δική της την τρίαινα ενός κάποιου Τρίτωνα.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr