Φόρος τιμής στη συναρπαστική ιστορία ενός θρύλου της 7ης τέχνης
Το 1944 ο Ιντιάνα Τζόουνς παλεύει με ένα τσούρμο ναζί σε τρένο που διασχίζει τις Άλπεις, με έπαθλο την ιερή λόγχη που τρύπησε τον Χριστό. Η συγκεκριμένη περιπέτεια όχι μόνο έχει αίσιο τέλος, αλλά φέρνει τον ήρωα και σε επαφή με ένα άλλο ανεκτίμητο ιστορικό κειμήλιο: τον μηχανισμό των Αντικυθήρων του Αρχιμήδη.
Η τελευταία φορά που ο Χάρισον Φορντ φοράει τα ρούχα του Ιντιάνα Τζόουνς είναι σκέτη απόλαυση. Με νοσταλγική διάθεση και ένα αλάνθαστο σκηνοθετικό σχέδιο από πλευράς Τζέιμς Μάνγκολντ («Λόγκαν», «Κόντρα σε όλα») που πατάει στα πιο αγαπημένα στοιχεία της μυθολογίας του εμβληματικού ήρωα, «Ο δίσκος του πεπρωμένου» είναι το ιδανικό κλείσιμο μιας ολόκληρης εποχής που ξεκίνησε το 1981 διά χειρός Σπίλμπεργκ, ο οποίος εδώ επιτελεί μόνο χρέη παραγωγού – αλλά είναι προφανές ότι η γνώμη του έχει μετρήσει στα γυρίσματα. Μετά από την εναρκτήρια σεκάνς όπου ο νεότερος (χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία) Ίντι κάνει τα… δικά του στο τρένο με τους ναζί, η δράση μεταφέρεται στις 20 Ιουλίου του 1969 όπου η Αμερική γιορτάζει την ιστορική επιτυχία της πρώτης προσεδάφισης ανθρώπου στη Σελήνη. Η εικόνα του γηραιού και κατσούφη καθηγητή Ιντιάνα Τζόουνς, ο οποίος συνταξιοδοτείται αλλά δεν νιώθει και μεγάλη ανακούφιση για αυτό, δεν συνάδει με το υπόλοιπο εορταστικό κλίμα. Το έναυσμα για να ξεκινήσει μια τελευταία περιπλάνηση στα κιτάπια της ιστορίας για τον αειθαλή αρχαιολόγο (σε εξαιρετική φόρμα ο 81χρονος Φορντ), έρχεται με τη μορφή της βαφτισιμιάς του Ίντι –η Φίμπι Γουόλερ Μπριτζ του τηλεοπτικού «Fleabag»– η οποία τον καλεί να ανακαλύψουν το μυστικό του Αρχιμήδη που κρύβεται στον περίφημο μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Όμως οι παλιοί ναζί, εχθροί του διάσημου αρχαιολόγου, είναι ξανά στο προσκήνιο και διεκδικούν τον πολύτιμο δίσκο που ίσως έχει τη δύναμη της αλλαγής της Ιστορίας. Όπως λέει κι ο ναζιστής χαρακτήρας του Μαντς Μίκελσεν «δεν κερδίσατε εσείς τον πόλεμο, αλλά ο Χίτλερ τον έχασε», και η φιλοδοξία του είναι να βρει τον τρόπο για να σβήσει τα λάθη του Φίρερ. Η μεγάλη διάρκεια του φιλμ (156 λεπτά) δεν επηρεάζει καθόλου την παρακολούθησή του, αφού το θέαμα είναι δοσμένο με τα απαραίτητα συστατικά ψυχαγωγίας: ευφυείς γεμάτοι αυτοσαρκασμό διάλογοι, καλοφτιαγμένες σκηνές καταδίωξης, inside jokes με αναφορές στις αλλοτινές δοκιμασίες του ήρωα και επανεμφανίσεις παλιών χαρακτήρων. Επιπλέον, ο Μάνγκολντ ξέρει πότε να κάνει διάλειμμα στη δράση, όχι μόνο για τις αναγκαίες ανάσες αλλά και για να τονίσει τις πιο συναισθηματικές εκφάνσεις (η αποτυχία στην προσωπική ζωή του Ίντι δεν τον αφήνει να ησυχάσει) ενός ευρηματικού σεναρίου που γίνεται φόρος τιμής όχι μόνο στην ιστορία του Ιντιάνα Τζόουνς, αλλά και στην ίδια την Ιστορία.