ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΡΩΙΝΟ - Κωνσταντίνος Καϊμάκης

Η Σάντρα, μία νεαρή μεταφράστρια που μεγαλώνει μόνη την οκτάχρονη κόρη της, επισκέπτεται τακτικά τον πατέρα της ο οποίος βρίσκεται στο πρώτο στάδιο της άνοιας και δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί. Κι ενώ η Σάντρα και η οικογένειά της ψάχνουν να βρουν ποια είναι η καλύτερη φροντίδα για εκείνον, ένας φίλος από τα παλιά εμφανίζεται ξανά στη ζωή της και δημιουργούν μια παθιασμένη ερωτική σχέση.

Το ερωτικό πάθος έχει κινηματογραφηθεί όχι μόνο ευρέως αλλά και υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες που εστιάζουν συνήθως στις κοινωνικές και ψυχολογικές προεκτάσεις μιας σχέσης που βασίζεται αρχικά στο σεξ και στη συνέχεια θα φανεί αν θα πάρει διαφορετικό δρόμο. Τον δρόμο αυτό φαίνεται να αναζητά, κάπως αμήχανα και σχηματικά, η ικανότατη κατά τα άλλα Μία Χάνσεν-Λοβ («Το νησί του Μπέργκμαν») που ποντάρει πολλά στη χημεία των Λέα Σεϊντού και Μελβίλ Πουπό. Η πρώτη έχει αποκτήσει πολλά παράσημα στο είδος (από «Τζέιμς Μποντ» μέχρι «Η ζωή της Αντέλ») ενώ ο Πουπό ψάχνει κάπως στην αρχή τα πατήματά του αλλά χάρη στην υποκριτική του αξία, στη συνέχεια… καταπίνει κυριολεκτικά τον ρόλο.

Η επιλογή να μπει στη ζυγαριά το ζήτημα της φροντίδας του ηλικιωμένου άρρωστου πατέρα (αλλά και της μικρής κόρης) με το ερωτικό πάθος που «τυφλώνει», έχει μεν ενδιαφέρον αλλά και αδιευκρίνιστο σκοπό, ο οποίος με τη χαμηλότονη –στα όρια της αποστασιοποίησης– αφήγησης αποδυναμώνει αρκετά τη δραματουργική ένταση μιας ιστορίας που λόγω φύσης και συνθηκών κινείται σε ακριβώς αντίθετα μονοπάτια.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr