Ανάμεσα σε δύο κόσμους
Ένα ταξίδι από τη Γαλλία στην Κορέα σε αναζήτηση ενός άγνωστου παρελθόντος. Είναι το ταξίδι της 27χρονης Φρέντι που φτάνει στη Σεούλ για να αναζητήσει τους βιολογικούς της γονείς. Έχοντας υιοθετηθεί σε πολύ μικρή ηλικία η Γαλλίδα, πλέον, Φρέντι ξεκινά ένα ταξίδι στις ρίζες, ένα ταξίδι που καλά-καλά δεν έχει συνειδητοποιήσει. Η πρώτη της γνωριμία με τους ανθρώπους και τις συνήθειές τους, θα της αποκαλύψει το μεγάλο πολιτιστικό χάσμα ανάμεσα στις δύο χώρες, κάτι που θα πρέπει να υπερπηδήσει. Όταν επισκέπτεται το ίδρυμα μέσω του οποίου είχε γίνει η υιοθεσία της μαθαίνει πως για να συναντήσει τους βιολογικούς της γονείς θα πρέπει κι εκείνοι να συμφωνήσουν να τη δουν. Τελικά και ενώ ο πατέρας της θα απαντήσει, η μητέρα της φαίνεται να μην έχει την ίδια επιθυμία. Ο μεν πατέρας νιώθει τύψεις που την είχε εγκαταλείψει και της ζητά να μείνει μαζί του στην Κορέα η δε μητέρα εξακολουθεί να μην απαντά παρά τις συνεχείς ειδοποιήσεις που δέχεται από το ίδρυμα. Μέσα στο πέρασμα του χρόνου βλέπουμε τη Φρέντι να αλλάζει, να αρχίζει να προσεγγίζει την κορεάτικη νοοτροπία και να νιώθει πιο κοντά στις ρίζες της. Στο μεταξύ όμως έχει αλλάξει και η ίδια της η ζωή.
Η «Επιστροφή στη Σεούλ» του Ντέιβι Τσου είναι μια ταινία που βουτάει σε βαθιά νερά. Που έρχεται να εξερευνήσει την ψυχή μιας νέας γυναίκας η οποία αποφάσισε να βάλει σε μια δύσκολη συναισθηματική δοκιμασία τον εαυτό της. Κάτι που τη οδηγεί σε περιπλάνηση μέσα στις ίδιες της τις αντιφάσεις και τον προσωπικό διχασμό, καθώς ούτε η ίδια δεν ξέρει πως να χειριστεί τα όσα συμβαίνουν. Η Φρέντι έχει να αντιμετωπίσει έναν άλλον κόσμο, μια σειρά από νοοτροπίες, συμπεριφορές, συνήθειες και έθιμα που της είναι ξένα. Το μοναδικό κλειδί που έχει στα χέρια της για να ξεκλειδώσει αυτόν τον κόσμο αλλά και τον ίδιο της τον εαυτό είναι να αλλάξει η ίδια.
Μια γοητευτική περιπλάνηση μέσα σε σκοτεινά μονοπάτια του νου αλλά και στα σκοτεινά πλάνα του Τσου, με ένα σενάριο που ενίοτε δημιουργεί ερωτηματικά για την πορεία της ηρωίδας φέρνοντάς μας μπροστά σε ένα παζλ που συμπληρώνεται, αφήνοντας όμως κάποια κομμάτια απέξω καθώς δεν μπορούμε να βρούμε τη θέση τους. Όπως, πιστεύω, συμβαίνει και με την Φρέντι η οποία έχοντας βαδίσει το δρόμο προς την κατανόηση έχει δημιουργήσει ρήγματα κι έχει αφήσει κάποια κενά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Εάν αυτά καλύπτονται ή θα καλυφθούν στο μέλλον είναι κάτι που μένει ανοιχτό. Είναι η ίδια η ηρωίδα που τα δημιούργησε από τη στιγμή που αποφάσισε να έρθει στη Νότια Κορέα για να αναζητήσει τους βιολογικούς της γονείς. Και είναι η ίδια που θα φροντίσει -πιθανόν- να βρει τις λύσεις.
Μια γλυκιά, γοητευτική, ανθρώπινη ταινία που ο Ντέιβι Τσου σκηνοθετεί με σιγουριά, χωρίζοντάς την ουσιαστικά σε τρία μέρη, που ενώ φαίνεται να διαφέρουν αισθητικά μεταξύ τους, στην πραγματικότητα εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο τις αλλαγές στη ζωή και το χαρακτήρα της Φρέντι.
Πρόκειται για γαλλοκαμποτζιανή παραγωγή που ήταν η επίσημη πρόταση της Καμπότζης για το Διεθνές Όσκαρ.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com