Μέσα από αυτό το οδοιπορικό στη Σεούλ μιας 25χρονης κοπέλας που γεννήθηκε εκεί αλλά που από πολύ μικρή μεγάλωσε στην Γαλλία (όπου δόθηκε για υιοθεσία), ο Γαλλοκαμποτζιανός σκηνοθέτης Νταβί Τσου πηγαίνει κόντρα σε κάθε κλισέ: η Φρέντι (που υποδύεται έξοχα στον πρώτο κινηματογραφικό ρόλο της η Νοτιοκορεάτισσα ηθοποιός Παρκ Τζι-Μιν) δεν νιώθει καμία συγκίνηση, κανενός είδους νοσταλγία για την Νότιο Κορέα. Περπατά στους δρόμους της Σεούλ με την απάθεια μιας ξένης και έτσι ακριβώς φέρεται ακόμα και στην προσπάθειά της να βρει την βιολογική της μητέρα.
Συναντά πρόσωπα που δεν της λένε κάτι, συνάπτει ερωτικές σχέσεις χωρίς να δίνει σημασία στο συναίσθημα, βγάζει γλώσσα με υπεροψία στην γραφειοκρατία που δημιουργεί εμπόδια στον στόχο της. Όμως τελικά, έχει και αυτή συναισθήματα, κρυμμένα ίσως αλλά έτοιμα να ξεπροβάλλουν την κατάλληλη στιγμή απογειώνοντας την μικρή αυτή ταινία στον ουρανό. Σεναριακή συνέπεια, ενδιαφέρουσες ιδέες και κυρίως φρέσκια σκηνοθετική ματιά, τα διακριτικά της τελευταίας ταινίας του υπερ- δραστήριου Τσου. Πέρσι, τέτοια περίπου εποχή, με την συμμετοχή της στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ των Καννών η «Επιστροφή στη Σεούλ» έβαζε τον Τσου στον χάρτη των νέων, πολλά υποσχόμενων ασιατών auteur. Ολα δείχνουν ότι θα τον ξανακούσουμε με κάτι εξίσου ενδιαφέρον αλλά και «μεγαλύτερο».
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr