Μενού

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ - Γιάννης Ζουμπουλάκης

1821 5

Οσο καλά γυρισμένες και αν είναι, όσο ενάρετες προθέσεις και αν έχουν, ορισμένες ταινίες, πολύ απλά αδυνατούν να σε παρασύρουν με πειθώ στον περίπλοκο κόσμο τους, ακριβώς επειδή   ο δημιουργός τους ,προκειμένου να κάνει αίσθηση με κάτι που στα χαρτιά δείχνει πρωτότυπο  περιπλέκει τόσο πολύ την ιστορία που προσπαθεί να αφηγηθεί με αποτέλεσμα να καταλήξει σε μια εκνευριστική σπαζοκεφαλιά. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ιρανική ταινία «Πέρα από τον τοίχο» του Βαχίντ Τζαλιλβάντ, δημιουργού της σαφώς ανώτερης «Περίπτωσης συνείδησης» (2017).

Αποκλεισμένη στο μεγαλύτερο μέρος της μέσα στο σπίτι ενός ανθρώπου που χάνει την όρασή του (Ναβίντ Μοχαμαντζαντέχ), η δίωρη αυτή ταινία προσπαθεί να φωτίσει την σχέση του με μια γυναίκα (Ντιάνα Χαμπίμπι) που καταδιώκεται από τον νόμο και έχει βρει καταφύγιο στο σπίτι του. Το μυστικό βρίσκεται στο αν κάτι συνδέει το παρελθόν των δύο αυτών απελπισμένων ανθρώπων αλλά μέχρι να έρθει η ώρα της αποκάλυψης ο Τζαλιλβάντ θα έχει μπερδέψει τόσο πολύ τα στοιχεία της ιστορίας που το τι ακριβώς συμβαίνει, ειλικρινά παύει να σε αφορά. Και είναι κρίμα γιατί ως σκηνοθέτης έχει ολοφάνερη ενέργεια, τόσο στον χειρισμό του κλειστού χώρο του διαμερίσματος – κελιού, όσο και στις σκηνές πλήθους στους δρόμους που είναι στην εντέλεια χορογραφημένες.

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr

 

Smart Search Module