Ο μύθος των «Τριών σωματοφυλάκων του Αλέξανδρου Δουμά είναι γνωστός, οι ταινίες που τον έχουν αποκρυσταλλώσει στην μεγάλη ή την μικρή οθόνη πάμπολλες, οπότε σε τι θα μπορούσε να κάνει την διαφορά μια ακόμη ταινία; Ισως στο ότι η νέα αυτή γαλλική εκδοχή του Μαρτέν Μπουρουλόν, μια από τις πιο φιλόδοξες, γαλλικές υπερπαραγωγές των τελευταίων χρόνων (και πρώτο μέρος ενός δίπτυχου), ακολουθεί μεν κατά γράμμα τον μύθο του Δουμά αλλά είναι πολύ πιο ρεαλιστική και «βρώμικη» στην εικόνα και την «φύση» της.
Αφοσιωμένοι στην προστασία του Λουδοβίκου 13ου (ένα χαριτωμένο πέρασμα από τον Λουί Γκαρέλ), αυτοί οι Σωματοφύλακες (Βενσάν Κασέλ, Ρομάν Ντουρίς, Πίο Μαρμάι), όπως και Ντ’ Αρτανιάν (Φρανσουά Σιβίλ) είναι βουτηγμένοι μέσα στο χώμα, την λάσπη και την βροχή, ενώ οι σώμα με σώμα μάχες (κυρίως αυτή της αρχής όπου ο Ντ’ Αρτανιάν δείχνει «τα δόντια» του) είναι ποτισμένες με ιδρώτα και αίμα χωρίς τίποτα το κομψό, το ιπποτικό ή το πολυτελές, στοιχεία που άφηναν οι περισσότερες από τις μέχρι σήμερα ταινίες που έχουν γυριστεί πάνω στο ίδιο θέμα. Εν όλιγοις μια χορταστική περιπέτεια εποχής, την συνέχεια της οποίας που θα εστιάζει στην σατανική Μιλαίδη (Εύα Γκριν) αναμένω με αγωνία.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr