Από την Θεσσαλονίκη μέχρι την Νέα Υόρκη, μια ζωή σαν μυθιστόρημα. Τελικά έγινε ντοκιμαντέρ.
Γεννήθηκε χριστουγεννιάτικα στην οθωμανική τότε [1907 ή 1908;] Θεσσαλονίκη με το όνομα Ραχήλ Σερέρο. Κόρη σεφαραδιτών εμπόρων, απόφοιτη του Γαλλικού Κολλέγιου της πόλης και αναγκασμένη σε έναν οικονομικά προγραμματισμένο γάμο με έμπορο ψυγείων και θερμαστρών. Γέννησε μια κόρη κι έναν γιο, ανέπτυξε εμπορικό δαιμόνιο, άνοιξε δική της ανάλογη μπίζνα αλλά ο τόπος ήταν μικρός για τα όνειρα και τα γούστα της.
Όταν έμαθε ότι οι ναζί εισέβαλαν στην Πολωνία [1939] κατάλαβε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να πλεύσει μακριά. Κανείς από την ευρύτερη οικογένεια δεν πείστηκε να την ακολουθήσει ενόσω υπήρχε καιρός κι όλοι κατέληξαν δυστυχώς στο Άουσβιτς, ενώ εκείνη ήταν ήδη καντινιέρισσα στην Νέα Υόρκη. Η μόνη που γλύτωσε ήταν η κόρη της, η 4χρονη Πολέτ, κρυμμένη από μια φίλη, κόρη την οποία έφερε στην Αμερική 8 χρόνια αργότερα. Το όνομα της, Ραχήλ, είχε γίνει Ρέιτσελ, χαϊδευτικά Τσέλι.
Από την καντίνα μεταπήδησε στην εκπροσώπηση ελληνικών κινηματογραφικών επικαίρων κι από κει στον πρώτο της κινηματογράφο, με προβολατζή τον κατόπιν δεύτερο σύζυγό της, Ρεξ Ουίλσον. Κάπως έτσι η Τσέλι Ουίλσον έγινε επιχειρηματίας διαβόητων αλυσίδας πορνοσινεμάδων, παραγωγός ταινιών [από σκληρές και μαλακές τσόντες, μπάι - γκέι - λεσβιών και βίτσιων, έως Άντι Γουόχολ και φιλόδοξες ελληνικές, όπως Το ποτάμι (Κούνδουρος) και το Ο,κέυ φίλε (πρωταγωνιστικός ρόλος του Γιώργου Μαρίνου)] και φίλη πολλών και δημοφιλών πρωταγωνιστών μας.
Την δεκαετία του ’70, συντηρούσε παράλληλα με την οικογένεια κι έναν ομοερωτικό κύκλο λεσβιών αμαζόνων βοηθών. Το χρήμα εισέρρεε άφθονο και το διαμέρισμα πάνω από τις κινηματογραφικές αίθουσες Έρως Ι στέναζε από κάθε είδους όμο-ερωτοτροπίες, τζόγο-χαρτοπαιξίες, τσόντο-επιχειρηματίες, ίταλο-μαφίες και Τσέλι-πονηρίες. Ως και μιούζικ χολ και δισκογραφική εταιρία δική της διηύθυνε τινά εκ των αμαζόνων [Νόνη Κανταράκη]. Η πληθώρα των επιχειρήσεών της, των τηλεοράσεων ελέγχου επιχειρήσεων, του κύκλου και των γνωριμιών της κ.ά. την κατέστησαν Βασίλισσα της Νέας Υόρκης, αλλά ποτέ βασίλισσα της μοναξιάς.
Η Βάλερυ Κοντάκος, τώρα, προσεγγίζει την ασυνήθιστη, εκκεντρική, λάρτζερ δαν λάιφ, Τσέλι Ουίλσον από την, λιγότερο γνωστή, σχεδόν αθέατη οικογενειακή της πλευρά. Ο βίος και η πολιτεία της παρουσιάζονται μέσα από κλασικές ελληνικές οικογενειακές στιγμές, κασέτες ηχογραφημένες να διηγείται η ίδια τη ζωή της, φωτογραφίες καθιστικές και ελάχιστα οικιακά ερασιτεχνικά βίντεο που δείχνουν, ίσως, πόσο αεράτη και αφάνταστη προσωπικότητα υπήρξε η Τσέλι. Τα κενά γεμίζουν με έξυπνο τρόπο συγγενείς, φίλοι και εμπνευσμένα κινούμενα σχέδια που ζωντανεύουν ιδανικά την μορφή που φέρει αυτήν τη γάργαρη φαζαριστή φωνή.
Το σάουντρακ του ντοκιμαντέρ είναι κι αυτό εμπειρία. Από τα ελληνότροπα ορχηστρικά πειράγματα του κύπριου Chaz Kkoshi, το θεσπέσιο βιολί του Κυριάκου Γκουβέντα και τις σειρήνες φωνές της Παπαγκίκα και της Κανταράκη, μέχρι τον πληθωρικό Γαλάζιο Δούναβη του Στράους και τα ενδιάμεσα θέματα του καναδού Ken Myhr.
Κώστας Καρδερίνης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα mic.gr