Μια αποθήκη γεμάτη άσχημες αναμνήσεις πρέπει να πουληθεί. Και θα δοθεί σε αρνητή της ιστορίας, αντισημίτη απολυμένο καθηγητή. Μήπως οι ιδιοκτήτες χρειαζονται έναν τόσο φριχτό άνθρωπο στην αποθήκη τους για να μάθουν ποιοι αληθινά είναι;
Έχει πρόσωπα ή δημοκρατία; Ή υποστηρίζει αποκλειστικά ένα αφήγημα; Πόσο θα θέλαμε στον «Άνδρα στο Υπόγειο», να λαμβάναμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Δυστυχώς, στο υβρίδιο που προκύπτει από τον «Ο άγνωστος του πασίφικ χάιτς» (με όρους πολιτικής ιστορίας) και το δικό μας «ο εχθρός μου», θα γκρεμιστεί συθέμελα όταν κυριαρχήσει η αμηχανία με την κραυγαλαία σεναριακή σκαλωσιά στο τέλος. «Το μόνο μου λάθος είναι που αμφιβάλλω» θα πει αρκετές φορές ο ήρωας που υποδύεται ο Φρανσουά Κλιζέ, όπως κάνουν και οι ελάχιστα γοητευμένοι από τον προβοκάτορα. Η αμφιβολία όμως δεν λειτουργεί στα υπέρ της πλοκής και η ροή της ιστορίας σακουλιάζει.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr