Ο έφηβος Μπίλι και η παρέα του με τις υπερηρωικές δυνάμεις καλούνται ν’ αντιμετωπίσουν τρεις αδερφές θεές, κόρες του Άτλαντα, οι οποίες κλέβουν μια μαγική ράβδο από το Μουσείο της Ακρόπολης, που τους δίνει τη δυνατότητα να κυριεύσουν τον πλανήτη.
Κωμική περιπέτεια φαντασίας που συνεχίζει το «Σαζάμ!» («Shazam!», 2019) του ίδιου σκηνοθέτη, ως μία ακόμα προσθήκη στο κινηματογραφικό σύμπαν υπερηρώων της DC.
Έχω θίξει επανειλημμένα το ζήτημα του υπερ-κορεσμού υπερηρωικών ταινιών και χαρακτήρων που διακρίνει αυτή την περίοδο κινηματογραφικής ακμής του είδους κατά την τελευταία εικοσαετία.
Δεν είναι απλώς, δηλαδή, ότι πλέον κάθε δευτερότριτος ήρωας αποκτά τη δική του αυτόνομη κινηματογραφική περιπέτεια, αλλά ‘κουβαλάει’ μαζί του ακόμη περισσότερους ουσιαστικά ανύπαρκτους ήρωες, οι οποίοι εν τέλει το μόνο που καταφέρνουν είναι να υπονομεύουν την –ούτως ή άλλως όχι και τόσο μεγάλη εξαρχής- σπουδαιότητά του πρωταγωνιστή.
Αυτό είναι μόνο ένα από τα προβλήματα της ταινίας, η οποία, παρότι απλοϊκά ευχάριστη, δεν καταφέρνει να γίνει κάτι παραπάνω από αδιάφορο περιεχόμενο πλατφόρμας, στερούμενη σεναριακή κρισιμότητα και σκηνοθετική στιβαρότητα.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr