Τυπικό δράμα χαρακτήρων, για τη διαχείριση της απώλειας, τη φιλία και τη συγχώρεση.
Ο Μόργκαν Φρίμαν υποδύεται τον Ντάνιελ, έναν συνταξιούχο που θρηνεί για την απώλεια της κόρης του σε αυτοκινητικό δυστύχημα και αγωνίζεται να μεγαλώσει την έφηβη εγγονή του, αποφεύγοντας τα οινοπνευματώδη.
Η Φλόρενς Πιού από την άλλη, ενσαρκώνει την Άλισον, που ήταν η οδηγός του αυτοκινήτου στο οποίο επέβαινε η κόρη του Ντάνιελ όταν σκοτώθηκε και θεωρώντας τον εαυτό της υπεύθυνο (έβλεπε το κινητό της τη στιγμή της ολέθριας σύγκρουσης με γερανοφόρο όχημα) δεν μπορεί να διαχειριστεί τη θλίψη της και το έχει ρίξει στα οπιοειδή φάρμακα.
Οι δυο τους θα συναντηθούν στην ίδια ομάδα αποτοξίνωσης και θα έρθουν κοντά, με τον Ντάνιελ να δείχνει ότι θέλει να βοηθήσει την Άλισον, η οποία στην αρχή προσπαθεί να τον αποφύγει. Όμως ο συσσωρευμένος πόνος τους δεν αφήνει περιθώρια για την επιτυχία του σκοπού και των δυο και η εξιλέωση μοιάζει πολύ μακρινός στόχος.
Το δράμα, εάν δεν είχε τις συγκλονιστικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών και ειδικά της Φλόρενς Πιου (ο Μόργκαν Φρίμαν είναι παλιά καραβάνα στο είδος), ίσως να μην είχε το ίδιο ενδιαφέρον.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aggelospolidoros.blogspot.com