Ο πρόσφατος θάνατος της ηθοποιού – sex symbol Ρακέλ Γουέλς, έφερε (για λίγο) και πάλι στην επικαιρότητα την ταινία «Ένα εκατομμύρια χρόνια π.Χ.», η οποία την έκανε σταρ στα μέσα της δεκαετίας του 1960 στον ρόλο της προϊστορικής γυναίκας με το φθαρμένο μπικίνι και την άψογη κόμμωση που καταδιώκεται από δεινόσαυρους. Η ταινία, ένα χαριτωμένο κιτς, δεν μπορεί παρά να επανέλθει στη μνήμη ενώ παρακολουθείς το «65», καθώς το νούμερο του τίτλου δηλώνει τα εκατομμύρια χρόνια πριν από το σήμερα, όταν ένα διαστημόπλοιο με κυβερνήτη τον Ανταμ Ντράιβερ καταληγει σε έναν άγνωστο πλανήτη, που τελικά είναι η γη.

Δεινόσαυροι και εδώ, κάθε τύπου και κάθε ηλικίας θα του δυσκολέψουν την ζωή ενώ η μόνη του συντροφιά, θα είναι ένα κορίτσι που επέζησε της σύγκρουσης. Μέσα από την σχέση πατέρα – κόρης που αναπόφευκτα θα δημιουργηθεί οι σκηνοθέτες Σκοτ Μπεκ και Μπράιαν Γουντς (σεναριογράφοι της ταινίας «Ένα ήσυχο μέρος») υλοποιούν αποτελεσματικά ενδιαφέρουσες ιδέες σχετικές με την επιβίωση, πειραματίζονται με άνεση στον κινηματογράφο «είδους» και το αποτέλεσμα είναι μια σίγουρα ασυνήθιστη στις μέρες μας προϊστορική φαντασία στην οποία το φυσικό τοπίο των γυρισμάτων, δάση κυρίως σε περιοχές όπως το Ορεγκον, η Λουιζιάνα αλλά και η Ιρλανδία, καταφέρνει να γίνει ρόλος στην ιστορία.