Τείχος ανάμεσά τους
Μερικούς μήνες μετά την προβολή της στο 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης η «Θολή γραμμή» του Μένιου Καραγιάννη ήρθε η ώρα να προβληθεί στους κινηματογράφους.
Μια νεαρή γυναίκα κι ένας νεαρός άνδρας. Ένας κακοποιητικός πατέρας για την πρώτη και μία χειριστική μητέρα για τον δεύτερο. Οι δυο νέοι συναντιούνται και φεύγουν, θέλουν να δραπετεύσουν και να είναι μαζί. Όμως κουβαλούν μέσα τους τις σκληρές εμπειρίες από τις οικογένειές τους, οι οποίες τους στοιχειώνουν και τους κρατούν καθηλωμένους. Κι αυτές αποτελούν εκείνο το κάτι, που τους εμποδίζει να επικοινωνήσουν, να έρθουν πιο κοντά. Κάτι σαν φόβος, σαν δισταγμός υψώνεται ανάμεσά τους που μετατρέπεται σε ένα αόρατο αξεπέραστο τείχος. Στη μεταξύ τους σχέση αντικατοπτρίζεται η σχέση μητέρας-γιου και πατέρα-κόρης.
Ο Μένιος Καραγιάννης βάζει δύσκολα στον εαυτό του αφού το θέμα που αποφασίζει να διερευνήσει δεν είναι καθόλου εύκολο. Κι όμως το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει καθώς το προσεγγίζει με διακριτικότητα, ποιητικότητα και ευαισθησία. Χτίζει σιγά-σιγά χαρακτήρες και δραματουργία για να αφηγηθεί με επιτυχία τη δύσκολη σχέση ανάμεσα στους δύο νέους μέχρι το δραματικό κι απρόβλεπτο φινάλε.
Θεωρώ αξιέπαινη την προσπάθειά του με την οποία αποδεικνύει πως όταν υπάρχει μια καλή ιδέα μπορείς με ελάχιστα μέσα αλλά με πολύ μεράκι να πετύχεις ένα, κάτι παραπάνω από αξιοπρεπές, αποτέλεσμα!
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com