Την αγριότητα αυτού του κόσμου μάς υπενθυμίζουν οι αδελφοί Νταρντέν, που για ακόμη μία φορά σκάβουν βαθιά στο θέμα τους και μας δίνουν τροφή για σκέψη με τη διεισδυτικότητά τους. Ο Τόρι και η Λοκίτα είναι δύο ασυνόδευτα προσφυγάκια στο Βέλγιο που προσπαθούν να αποκτήσουν την πολυπόθητη άδεια παραμονής. Στο μεταξύ υποχρεώνονται να κάνουν διακίνηση ναρκωτικών για να βγάλουν τα προς το ζην, ενώ η κατάστασή τους θα πάρει άλλη τροπή όταν η Λοκίτα υποχρεωθεί να ζήσει κλειδωμένη σε ένα φυτώριο κάνναβης φροντίζοντας τα φυτά. Είναι από τις ταινίες που οι Νταρντέν υπογράφουν με ευκολία, ενώ παράλληλα σου στρέφουν τον καθρέφτη της κοινωνίας με αταλάντευτο ρεαλισμό.
Κώστας Ζαλίγκας
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα eleftherostypos.gr