ΚΑΘΑΡΤΗΡΙΟ - Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος

Το τρίτο μέρος της άτυπης τριλογίας που ξεκίνησε από το «Γραμμές» και συνέχισε με την «Εξορία» είναι το «Καθαρτήριο». Αποσπασματικές μικρού μήκους ταινίες συρραμμένες κάτω από τη θεματική ομπρέλα της κάθαρσης. Ο Ιησούς σε εποχές covid, η αναπαράσταση του σωτήρα σε έναν παιδότοπο/σκυλάδικο, ο ευεργέτης Πατέρας, οι χούλιγκαν με συνείδηση, η απώλεια της μνήμης αλλά και του πατέρα καθώς και η αναπλήρωση τους με υποκατάστατο, μια σχέση σε αποστασιοποίηση υπό το βλέμμα του αγίου Γεωργίου (και του δράκου), μια κάποια γραφειοκρατία ελληνικής κοπής, μια απαγωγή στο όνομα της φιλίας.

Σαν χαλαρή απόδοση των «Χαδιών» του Σερζί Μπελμπέλ, κάπου ανάμεσα στην εικαστική εγκατάσταση πειραματικής αφήγησης και τη θεατρική αποσπασματικότητα, το «Καθαρτήριο» στροβιλίζεται γύρω από ένα θέμα ψάχνοντας σε φιλοσοφικό επίπεδο απαντήσεις. Σε σημεία λειτουργεί, σε σημεία όχι. Οι ιστορίες μπερδεύονται για να μπερδευτούν και αν τις προσέξεις επισταμένα… μπερδεύουν και εσένα. Καμία απάντηση και καμία ερώτηση δεν εισακούγονται ούτε σε παράδεισο, ούτε σε κόλαση. Στο ανάμεσα, όπως ορίζει και ο τίτλος.

Η εμφάνιση της εικαστικού Χαράς Κολαΐτη (κατά κόσμον Άννα Γούλα Βαρδινογιάννη) είναι μια cult αναφορά άξια προσοχής, όπως και η Μαρία Ζορμπά στον ρόλο της Ηλέκτρας, που για να καλύψει τα κενά της μεταμορφώνεται σε Χριστίνα.

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr